بررسي مواضع حزب توده در قبال انقلاب اسلامي ايران (1357-1362)

حزب توده ايران كه در ادامه حزب كمونيست و گفتمان چپ پس از مشروطه و در راستاي انقلاب سوسياليستي 1917 شوروي شكل گرفته بود بعد از سقوط رضاشاه تاسيس شد. اين حزب كه در طبقه-بندي احزاب در طيف احزاب چپ قرار مي گيرد خود را وابسته به افكار ماركسيستي مي دانست كه در تمام رخدادهاي سياسي از جمله: امتياز نفت شمال، غايله آذربايجان، ملي شدن صنعت نفت و ... جانب اتحاد شوروي را گرفت و انديشه ماركسيسم-لنينيسم را بعنوان ايديولوژي و مكتب سياسي خود ترويج نمود. پس از كودتاي 28 مرداد 1332 اين حزب بطوركامل توسط رژيم پهلوي سركوب و ناچار به مهاجرت از كشور شد. حزب توده كه به دنبال يك ماركسيسم ايراني بود با شروع انقلاب اسلامي به ايران بازگشت و با حمايت از خط امام و مكتبي ها به تاييد تمامي مواضع جمهوري اسلامي پرداخت، اما در سال 1362 با ايجاد سازمان مخفي و جاسوسي و فاش ساختن اسرار نظام به اتحاد جماهير شوروي سرانجام توسط جمهوري اسلامي منحل اعلام شد. هدف اين پژوهش بررسي مواضع حزب توده در قبال انقلاب اسلامي است، در اين پژوهش ضمن بررسي مواضع حزب توده در قبال انقلاب اسلامي به دنبال تبيين اين فرضيه هستيم كه اصولاً در جامعه اي كه ريشه و فرهنگ آن با دين مبين اسلام گره خورده و انقلابي مستقل و مردمي در آن شكل گرفته انديشه هاي ماركسيستي نمي تواند جايگاهي در آن داشته باشد ولو اينكه آن ايديولوژي بخواهد خود را با نظام حاكم همسو كند.