هم‌گرايي يا واگرايي در سرانه‌ي انتشار دي اكسيد كربن در بين كشورهاي عضو اوپك با تاكيد بر كيفيت مقررات و كارايي دولت (رهيافت GMM)

Convergence or Divergence in Per Capita CO2 Emissions Among OPEC Countries Focused on Regularity Quality and Government Effectiveness (GMM Approach)

دستيابي به هدف كنترل و كاهش انتشار دي اكسيدكربن نيازمند شكل گيري توافق بين كشورها در سطح منطقه اي و جهاني است. كشورهاي عضو اوپك به‌دليل سهم بالاي سوخت‌هاي فسيلي، انتشار دي اكسيدكربن بالايي را تجربه مي كنند. آگاهي از توزيع انتشار دي‌اكسيدكربن در اين گروه از كشورها، نقش مهمي در طراحي سياست ها به‌منظور كنترل و كاهش انتشار دارد. هدف اين مقاله، بررسي هم‌گرايي يا واگرايي در سرانه‌ي انتشار دي اكسيد كربن در بين كشورهاي عضو اوپك با تمركز بر نقش كيفيت نهادها مي‌باشد. به‌منظور دستيابي به اين هدف، در چارچوب مدل رشد سولو سبز، از روش گشتاورهاي تعميم يافته (GMM) براي داده‌هاي تركيبي كشورهاي عضو اوپك در شكل پوياي آن براي دوره‌ي 2015-1996 استفاده مي‌شود. نتايج برآورد مدل تجربي، نشان مي دهد هم‌گرايي مطلق و شرطي در سرانه‌ي انتشار دي‌اكسيدكربن در كشورهاي مورد بررسي وجود ندارد و جريان تكنولوژي اثر منفي و جمعيت شهري و رانت منابع طبيعي اثر مثبت و معنادار بر انتشار دي اكسيد كربن دارند. همچنين كيفيت مقررات، اثر منفي و معنادار و كارايي دولت، اثري مثبت و معنادار بر سرانه‌ي انتشار دي اكسيد كربن در كشورهاي مورد مطالعه دارند. با توجه به واگرايي در سرانه‌ي انتشار دي اكسيد كربن، تلاش مقامات در كشورهاي عضو اوپك در جهت هم‌گرايي با نقش محوري كيفيت مقررات مي‌تواند نقش مهمي در كنترل و كاهش انتشار سرانه‌ي انتشار دي اكسيد كربن داشته باشد. طبقه‌بندي JEL : C54, F53, F64, Q47

The control and decreasing CO2 emissions are needed in global and regional agreements among countries. Because of the high share of fossil fuels in energy consumption, the OPEC countries emit more CO2. Understanding the distribution of CO2 emissions in this group of countries, have an important role in policy designing to control and decrease in CO2 emissions. The aim of this paper is to test convergence or divergence in per capita CO2 emissions among OPEC countries focused on the quality of institutions. In order to achieve this purpose, we used GMM by a green growth Solow model for panel data from OPEC countries over the period of 1996-2016. The results show the absolute and conditional convergence hypothesis is rejected. The technology has a negative and urban population and natural resources rent have a positive effect on per capita emissions. Also, the regularity quality and government effectiveness have a negative and a positive effect on per capita CO2 emissions, respectively. In accordance to divergence in per capita CO2 emissions, the authorities of OPEC countries should consider negotiations focused on quality of institutions to control and decrease in CO2 emissions. JEL Classification: C54, F53, F64, Q47