بررسي جامعه‌شناختي رابطه حاشيه‌نشيني، فرهنگ فقر و امنيت اجتماعي در نقاط شهري ايران (مورد مطالعه: شهر همدان) .

Sociological Study of the Relationship between Slum Dwelling, Culture of Poverty and Societal Security in Urban Areas of Iran (case of study: City of Hamedan)

از آنجا كه حاشيه‌نشيني از حيث فراهم نمودن بستر مناسب براي ارتكاب جرايم مورد توجه كارشناسان انتظامي، حقوقي، قضايي و جرم شناسان مي‌باشد. اين پژوهش در پي بررسي پديده‌هاي اجتماعي تاثيرگذار بر تهديد امنيت اجتماعي در مناطق حاشيه‌نشين شهري مي‌باشد. به عبارتي، رابطه حاشيه‌نشيني و امنيت اجتماعي را در شهر همدان مورد مطالعه قرار مي‌دهد. براي اين منظور، از رويكرد جامعه‌شناختي استفاده شده است. به اين منظور، با استفاده از روش پيمايشي و با تهيه پرسشنامه، داده‌ها گردآوري شده‌اند. جامعه آماري تحقيق كليه حاشيه‌نشينان شهر همدان بوده كه با استفاده از فرمول كوكران حجم نمونه به تعداد 383 نفر از بين آنان انتخاب شده است. پردازش داده‌ها در سه سطح توصيف، تحليل دو متغيره، و تحليل چند متغيره و تحليل مسير انجام شد. نتايج تحقيق نشان داد بين محروميت نسبي و امنيت اجتماعي رابطه وجود داشته و با امكان ارتقاي پايگاه اجتماعي افراد ميزان كنش‌هاي اعتراضي آنان نيز افزايش مي‌يابد، همچنين، با افزايش مدت سكونت در مناطق حاشيه‌نشين احتمال بروز رفتارهاي مخل امنيت اجتماعي نيز افزايش مي‌يابد. ليكن فرهنگ فقر و احساس ازخودبيگانگي ارتباط معنادار با امنيت اجتماعي ندارد. بر اساس نتايج به دست آمده، پيشنهاداتي جهت استفاده سازمان‌هاي مسيوول ارايه شده است.