شماره ركورد :
965521
عنوان مقاله :
آگاهي، نگرش و عملكرد بيماران زن مبتلا به ديابت نوع 2 در خصوص انجام پياده روي
پديد آورنده :
شمسي محسن
پديد آورندگان :
شريفي راد غلامرضا نويسنده گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكي تهران , كچويي علي نويسنده , حسن زاده اكبر نويسنده , دژم سميه نويسنده
تعداد صفحه :
1
از صفحه :
478
تا صفحه :
478
كليدواژه :
آگاهي , پياده روي , ديابت , عملكرد , نگرش , Attitude , diabetes , Practice , Walking
چكيده فارسي :
fiogf49gjkf0d
مطالعه حاضر با هدف تعيين آگاهي، نگرش و عملكرد زنان مبتلا به ديابت نوع 2 در خصوص انجام پياده روي صورت پذيرفت. اين مطالعه از نوع مقطعي است كه به روش نمونه گيري تصادفي بر روي 88 نفر از زنان مبتلا به ديابت نوع 2 موسسه ديابت اصفهان در سال 86 انجام شده است. اطلاعات به كمك مصاحبه، پرسشنامه و چك ليست جمع آوري گرديد. ميزان پياده روي جهت خريد، پياده روي ورزشي در اوقات بي كاري و غيره بر حسب دقيقه و با توجه به شدت آن در هفته تعيين شد و آزمايش‌هاي قند خون ناشتا (FBS) و هموگلوبين گليكوزيله (HbA1C) نيز از طريق ارجاع بيماران به يك آزمايشگاه واحد اندازه گيري شد. براي تحليل يافته‌هاي اين پژوهش از آزمون آماري كا اسكوير، تحليل واريانس و ضريب همبستگي استفاده شده و 0.05 > P نيز به عنوان سطح معني‌داري در نظر گرفته شده است. تعداد بيماران 88 نفر با ميانگين سني 3/4± 5/44 سال و وزن 2/6± 3/69 كيلو گرم بود. ميزان آگاهي 1/51 درصد در خصوص انجام پياده روي صحيح و اثر بخش بر روي بهبود بيماري ديابت ضعيف، 6/38 درصد متوسط و 3/10 درصد خوب بود. از نظر نگرش نسبت به انجام پياده روي، 5/54 درصد متوسط، 4/28 درصد خوب و 8/16 درصد ضعيف بودند. عملكرد بيماران در خصوص انجام پياده روي به طور متوسط 1±2 روز در هفته و ميزان دقايق صرف شده جهت انجام پياده روي در يك هفته به طور متوسط 21±96 دقيقه بود كه از اين مقدار پياده روي نيز 9/10± 4/78 درصد آن از نوع سبك بوده و به گونه‌اي نبود كه در بهبود بيماري آنها اثري داشته باشد. ميانگين ميزان قند خون ناشتاي بيماران 3/45±4/181 ميلي گرم در دسي ليتر و هموگلوبين A1c بيماران نيز 76/0±52/9 درصد بوده است. همچنين بين آگاهي و نگرش بيماران با و بين آگاهي و عملكرد آنها رابطه معني‌داري وجود داشت. همچنين بين تحصيلات با آگاهي، نگرش و عملكرد نيز ارتباط معني‌داري وجود داشت و نيز بين FBS و HbA1c نيز با 0.58=r و 0.01 > P نيز رابطه معنادار بوده است. با افزايش ميزان آگاهي مبتلايان به ديابت، نگرش و عملكرد آنان نيز نسبت به انجام پياده روي بهتر مي‌شود كه اين خود در پيشگيري از عوارض بيماري و نيز كنترل بيماري اهميت دارد. از اين رو بايد در جهت آموزش افراد ديابتي به انجام پياده روي و ورزش‌هاي ديگر از جمله در اوقات فراغت و بي كاري برنامه ريزي مناسبي را اتخاذ نمود.
چكيده لاتين :
fiogf49gjkf0d
Objective(s): Diabetes is one of the spread diseases that if uncontrolled it wills much complication. The need aside regimen diet correct and consumer drug doing exercise activity is third base cure and control diabetes. The purpose of this study is determining knowledge، attitude and practice woman by type 2 diabetes about doing walk. Methods: This is a cross-sectional study that carried out on 88 women with diabetics in institute Isfahan in years 2007. Data were collection with direct interview by using a researcher making questionnaire and checklist. Rate walking for shopping, exercise walking in leisure time et al on base minute and consider severity (light, intermediate and heavy) determine in a week and test Fasting Blood Sugar (FBS) and hemoglobin glycoside (HbA1c) patient determine by a unit laboratory. Finally data were analyzed by SPSS software and P < 0.005 is level significant. Results: Number of patient is 88 person by average 44.5±4.3 years and weight 69.3±6.2 (kg). Rate knowledge 51.1% of patient about correct and effective walking on well-being diabetes is poor, 38/6% intermediate and 10.3% good. Of aspect attitude about walking 54.5% intermediate, 28.4% good and 16.8% poor. 68.2% of patient practice is poor 21.6% intermediate and lonely 10.2% of patient has a good practice. Mean day that patient walking in 2±1 days and rate minute spend for walking in a week is 96.21 minutes that 78/4%±10/9 this amount is a walking by severity light that don’t effect cure disease. Mean rate FBS patient is 181.4±45.3 mg/dl and hemoglobin glycoside (HbA1c) patient is 9.52%±0/76 percent. There was significant different between knowledge and attitude (P < 0.001) and between knowledge about correct walking attitude and practice walking increase. Between FBS and HbA1c by r=58 and P < 0.01 different significant. Conclusion: By increase knowledge patient ، attitude and practice their about walking better that important to prevention complication disease. Minutes that spend walking by severity intermediate and heavy that effective to expenditure energy and finally low weight and fat and control diabetic increase prepare physical that effective on HbA1c in woman by diabetic in our countries is very low. There for must education program patient for doing walking and other exercise in leisure time for control diabetes.
سال انتشار :
1390
عنوان نشريه :
پايش
عنوان نشريه :
پايش
لينک به اين مدرک :
https://search.ricest.ac.ir/dl/search/defaultta.aspx?DTC=8&DC=965521
بازگشت