تاثير دوزهاي مختلف eCG بر عملكرد توليد مثلي ميش‌هاي تركي قشقايي در فصل پائيز

The effects of different eCG doses on reproductive performance of Torki-Ghashghaei ewes in autumn season

سابقه و هدف: توليدمثل مهمترين صفت اقتصادي در پرورش گوسفند است كه مي‌توان آن را با استفاده از روش‌هاي مختلف از جمله هورمون درماني دست‌كاري كرد. از هورمون‌هاي مهم كه به‌طور وسيعي براي بهبود باروري در گوسفند استفاده مي‌شود eCG است. با اين وجود، در برخي از پژوهش‌ها استفاده از دوزهاي زياد يا كم اين هورمون سبب افزايش تعداد و رشد فوليكول‌هاي بزرگ شده، و با وجود افزايش نرخ تخمك‌ريزي باعث كاهش نرخ آبستني شده است. از آنجايي‌كه، تاكنون گزارشي مبني بر تاثير eCG بر عملكرد توليدمثلي ميش‌هاي تركي قشقايي ارائه نشده است پژوهش حاضر به‌منظور بررسي تاثير دوزهاي مختلف eCG بر نرخ پاسخ فحلي، زمان آغاز فحلي، نرخ آبستني و دوقلوزايي اين ميش‌ها در فصل پائيز، طراحي و اجرا شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه 75 راس ميش تركي قشقايي با سن 3 تا 4 سال و ميانگين وزني 3/6±57 كيلوگرم انتخاب و به‌طور تصادفي به 5 گروه آزمايشي تقسيم شدند. چرخه فحلي تمام ميش‌ها با استفاده از اسفنج‌هاي حاوي پروژسترون در فصل پائيز در يك دوره 12 روزه همزمان‌سازي شد. يك روز قبل از برداشت اسفنج، به گروه‌هاي دوم، سوم، چهارم و پنجم به‌ترتيب 300، 400، 500 و 600 واحد بين‌المللي eCG به‌صورت درون ماهيچه‌اي تزريق، و گروه اول (بدون تزريق eCG) به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد. فراسنجه‌هاي مورد بررسي در اين پژوهش شامل: زمان آغاز فحلي(ساعت)، نرخ پاسخ به فحلي، نرخ آبستني، نرخ دوقلوزايي، تعداد بره‌هاي متولد شده، نرخ بره‌زايي و نرخ چندقلوزايي بود. يافته‌ها: نرخ پاسخ به فحلي در گروه‌هاي دريافت كننده eCG، 100 درصد بود كه به‌طور معني‌داري (P<0/01) نسبت به گروه شاهد (80 درصد) بيشتر بود. نتايج نشان داد كه زمان آغاز فحلي پس از برداشت اسفنج در گروه چهارم و پنجم (به‌ترتيب 36/03 و 32/68 ساعت) به‌طور معني‌داري (P<0/05) نسبت به گروه‌هاي شاهد، دوم و سوم زودتر بود. اگر چه درصد ميش‌هاي آبستن در گروه‌هاي آزمايشي اختلاف معني‌داري نداشت (P<0/05) با اين وجود در گروه پنجم (600 واحد بين‌المللي eCG) نسبت بيشتري از ميش‌ها آبستن شدند (3/93 درصد) در حالي كه در گروه شاهد اين نسبت 83/3 درصد بود. نتايج نشان داد كه تمام گروه‌هاي دريافت كننده eCG نسبت به گروه شاهد داراي نرخ دوقلوزايي بيشتري بودند و از طرف ديگر با افزايش دوز eCG تعداد ميش‌هاي دوقلوزا افزايش پيدا كرد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه نرخ‌هاي بره‌زايي و چندقلوزايي در تيماري كه ميش‌ها همراه با برنامه همزمان‌سازي فحلي دوز 600 واحد بين‌المللي eCG را دريافت نمودند نسبت به تيمار شاهد و ميش‌هاي دريافت كننده 300 و 400 واحد بين‌المللي eCG بيشتر بود.

Background and objectives: Reproductive performance is the most important economic trait in sheep production and it can be manipulated by using hormonal treatments. Equine chorionic gonadotropin (eCG) is widely used for improving the fertility in ewes. In some studies, the use of low and high doses of this hormone increased number and the size of large follicles and also it could enhance the ovulation rate, but it decreased pregnancy rate. As it was not found any report about the effect of using eCG on reproductive performance of Torki-Ghashghaei ewes, this study was conducted to investigate the effect of different dose of eCG on estrus response, estrus onset, pregnancy rate and twining rate of these ewes in autumn season. Materials and methods: In this study, the total of 75 cyclic ewes with the mean weight of 573.6 kgs were randomly assigned to five experimental groups (n=15/group). The estrous cycle of all ewes was synchronized with the insertion of intravaginal progesterone sponges during a 12 days period. One day before withdrawing progesterone sponges, 300, 400, 500 and 600 IU eCG were injected intramuscularly to ewes in group Π, Ш, ΙV and V, respectively and the group Ι (without eCG injection) was used as control group. The reproductive variables such as: time of estrus onset (hour), estrous response, pregnancy rate, twining rate, fecundity and prolificacy rate were measured in this experiment. Results: Estrous responses for all eCG recipient ewes (100%) were significantly higher (P<0.01) than the control group (80%). The results showed that, after withdrawing of sponges the estrus onset in ΙV and V groups (36.03 and 32.68 h, respectively) were significantly (P<0.05) earlier than groups Π, Ш and the control group. Although there were not any significant differences among the treatment groups in the percentage of pregnancy, this parameter in group V (93.3%) was numerically more than control group (83.3%). The results also showed that all eCG recipient groups had higher twining rates compared with control group and increasing the dose of eCG increased the twining rate in ewes. The results of this study indicated that in synchronized ewes which were received 600 IU eCG had more fecundity and prolificacy rate compared with the control group and also the groups received 300 and 400 IU eCG. Conclusion: Generally, the results showed that injecting 600 IU eCG had the most effect on increasing pregnancy rate and twining rate in Torki-Ghashghaei ewes in autumn season.