اثر افزودن ملاس و تفاله چغندر قند بر ارزش تغذيه اي سيلاژ فضولات مرغ تخم‌گذار

Effect of administering molasses and sugar beet pulp on nutritional value of laying hen litter silage

سابقه و هدف: استفاده از ضايعات طيور در جيره نشخواركنندگان منجر به كاهش قابل توجه هزينه خوراك، افزايش سطح پروتئين جيره و حل مشكلات ناشي از انباشتگي آن‌ها مي‌شود. به‌طور كلي فضولات طيور حاوي مقدار بالاي الياف و خاكستر مي‌باشند. به نظر مي‌رسد كه آن‌ها نسبت به برخي علوفه‌هاي با كيفيت، حاوي مقدار بيشتري انرژي، كلسيم، فسفر و نيتروژن باشند. فضولات طيور را مي‌توان در تغذيه دام به‌ويژه در مناطقي كه با كمبود مواد خوراكي با ارزش مواجه هستند، استفاده نمود. هدف از انجام اين پژوهش بررسي افزودن سطوح مختلف ملاس و تفاله چغندرقند بر تركيب شيميايي، مولفه‌هاي توليد گاز و قابليت هضم برون‌تني سيلاژ فضولات مرغ تخم‌گذار بود. مواد و روش‌ها: اين پژوهش در قالب طرح كاملاً تصادفي با 7 تيمار و 3 تكرار انجام شد. تيمارهاي آزمايشي عبارت بودند از: تيمار 1: سيلاژ فضولات طيور بدون افزودني (شاهد)، تيمارهاي 2، 3 و4 به ‌ترتيب شامل سيلاژ فضولات + 5 درصد ملاس، 10 درصد ملاس و 20 درصد ملاس و تيمارهاي 5، 6 و 7 به‌ترتيب شامل سيلاژ فضولات + 5 درصد تفاله چغندرقند، 10 درصد تفاله چغندرقند و 20 درصد تفاله چغندرقند. داده‌ها توسط نرم افزار SAS تجزيه شدند. براي مقايسه ميانگين‌ها از آزمون حداقل تفاوت معني‌دار استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين تيمارها اختلاف معني‌داري از لحاظ تركيب شيميايي وجود دارد (P<0/05). تيمار شاهد و سيلاژ فضولات عمل‌آوري شده با 5 درصد ملاس، ماده خشك كم‌تري نسبت به ساير تيمارها داشتند. در بين تيمارها، تيمار عمل‌آوري شده با سطح 20 درصد ملاس داراي بيش‌ترين مقدار پروتئين خام بود. pH تيمار حاوي تفاله چغندرقند سطح 20 درصد در مقايسه با تيمار شاهد به طور معني‌داري كاهش يافت. تيمار داراي20 درصد تفاله چغندرقند و تيمار داراي 10 درصد ملاس به ‌ترتيب بالاترين و پايين‌ترين پتانسيل توليد گاز را داشتند. در تيمارهاي سيلاژ مرغ تخم‌گذار تيمار ملاس 5 درصد داراي بالاترين نرخ توليد گاز و پايين‌ترين پتانسيل توليد گاز نسبت به تيمار شاهد بود. بيشترين مقدار قابليت هضم ماده خشك و ماده آلي (770 و 737 گرم بر كيلوگرم ماده خشك) با افزودن تفاله چغندر سطح 20 درصد به‌دست آمد. از نظر عامل تفكيك و توده ميكروبي توليد شده نيز بين تيمارها اختلاف معني‌داري وجود داشت. بالاترين و پايين‌ترين مقدار توليد پروتئين ميكروبي به‌ترتيب مربوط به تيمار داراي سطح 20 درصد تفاله چغندرقند و تيمار شاهد بود. نتيجه‌گيري: به‌طور كلي احتمالاً استفاده از سطوح مختلف ملاس و تفاله چغندرقند مي‌تواند ارزش تغذيه‌اي سيلاژ فضولات مرغ تخم‌گذار را افزايش دهد

Background and objectives: Poultry excreta in ruminant ration could have a considerable effect on reducing costs, increasing the level of protein in diet, and solving disposal problems. Generally, poultry excreta are high in fiber and ash. They appear to have energy concentration, calcium, nitrogen, and phosphorous levels exceeding that of some high-quality hay. Poultry excreta can be used in livestock feed especially where there is a large shortage of nutritious feed. This study was conducted in order to investigate the effect of adding different levels of molasses and sugar beet pulp on chemical composition, gas production and fermentation parameters of laying hen litter silage. Materials and methods: This research was performed according to completely randomized design with seven treatments and three replicates. Treatments were: T1 (litter silage without additive), T2, T3 and T4 (control + 5, 10 and 20% of molasses) and T5, T6 and T7 (control + 5, 10 and 20% of sugar beet pulp) / g kg-1 silage), respectively. The chemical composition of the samples was determined using the standard methods. The gas production test was used to estimate the parameters of gas production in samples. In vitro digestibility of samples was determined by the batch culture method. The data were analyzed using SAS software. To compare mean values, the least significant difference was used. Results: The results indicated that there were significant differences among treatments in terms of chemical composition (P<0.05). Control and excreta silage treated with 5% molasses had lower dry matter than other treatments (23.93 and 27.22%, respectively). Treatments processed with levels of 10 and 20% molasses had the most amount of crude protein (34.40 and 34.49% respectively). The pH level in the treatment of 20% sugar beet pulp was decreased compared to control (4.46 versus 6.01). Treatment containing 20% of sugar beet pulp and 10% of molasses had the highest (210.5 ml) and lowest (121.5 ml) potential gas production. The highest amount of dry matter and organic matter digestibility was obtained by adding of 20% sugar beet pulp (770 and 737 gr/kg DM respectively). The differences in microbial mass were significant among the treatments. The highest and the lowest amount of microbial crude protein were observed in treatments of 20% sugar beet pulp (165.18 mg) and control (127.35 mg), respectively. Conclusions: According to results of this study the use of molasses and sugar beet pulp in order to improve the nutritional value of laying hen excreta silage is recommended.