ليپمي؛ علت ها، مكانيسم هاي تداخلي، تشخيص و مديريت

در آزمايشگا ههاي تشخيص طبي عوامل مداخله گر از علل شايع خطاهاي آزمايشگاهي هستند كه در ادامه ممكن است منجر به آسيبهاي جدي براي بيمار شوند. بعد از هموليز، ليپمي از جمله پرتكرارترين عوامل مداخله گر دروني است كه ميتواند با مكانيسم هاي متعددي بر نتايج تستهاي آزمايشگاهي تاثيرگذار باشد. بيشترين علت پره آناليتيك ليپمي بودن نمونه ها عدم زمان كافي بين مصرف غذا يا تزريق امولسيونهاي ليپيدي مصنوعي و زمان نمونه گيري و جمع آوري خون ميباشد. اگرچه بهترين راه، تشخيص درجه ميزان ليپمي بودن نمونه از طريق اندازه گيري ايندكس ليپمي است، اما لازم است كه تكنسين ها نسبت به مسائلي چون افزايش كاذب نتايج و نبود استاندارد بين شركتها توجه كنند. برخلاف ديگر عوامل مداخله گر، ليپمي را ميتوان از نمونه حذف كرد و آزمايشات را در نمونه صاف شده انجام داد. در هر صورت لازم است كه انتخاب پروتوكل مناسب براي از بين بردن ليپمي نمونه با دقت كامل انجام شود؛ چرا كه اين امر بستگي به آناليتي دارد كه قرار است اندازه گيري شود. تحقيقات در مورد اثرات تداخلي ليپميا از ملزومات شركتهاي توليد كنند ي معرفهاي آزمايشگاهي است.