بررسي اثربخشي تكنيك هاي تن آرامي بر افسردگي، اضطراب و استرس زنان باردار: بر پايه تيوري خودكارآمدي

چكيده زمينه و هدف: متغيرهاي روانشناسي در زنان باردار از جمله استرس، اضطراب و افسردگي بارداري با سلامت مادر، نوزاد و كودك در ارتباط است. تكنيك هاي آرام سازي يكي از مداخلاتي است كه سبب افزايش آرامش مي شود و ممكن است بر كاهش ميزان تنش هاي رواني در زنان باردار تاثيرگذار باشد. هدف از اين مطالعه ارزيابي تاثير آموزش تكنيك هاي تن آرامي بر پايه نظريه خودكارامدي در ميزان افسردگي، اضطراب و استرس زنان باردار بود. روش بررسي: در اين مطالعه مداخله اي، 78 زن باردار با تخصيص تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. گروه مداخله تكنيك هاي تن آرامي طي 4 جلسه فراگرفتند پس تمرينات به مدت 4 هفته در منزل انجام دادند. اما براي گروه كنترل هيچ مداخله اي اجرا نشد. اطلاعات با پرسشنامه دموگرافيك، مقياس استاندارد افسردگي، اضطراب و استرس DASS21 و مقياس خودكارآمدي در ابتدا و يك ماه بعد از مداخله گردآوري گرديد. داده ها با SPSS19 و آمارهاي توصيفي، استنباطي تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد بعد از مداخله افسردگي(001/0P < )، اضطراب(001/0P < ) و استرس(001/0P < ) زنان باردار در گروه مداخله به طور معني داري كاهش يافت. اما تفاوت آماري معني داري در گروه كنترل مشاهده نشد. همچنين تفاوت آماري معني دار در ميانگين نمرات خودكارآمدي در گروه مداخله وجود داشت (001/0P < ). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه ادعايي كه آموزش تكنيك هاي تن آرامي با تاثير بر مكانيسم هاي مقابله، سبب كاهش استرس، اضطراب و افسردگي در زنان باردار مي شود و سلامت را ارتقا مي دهد را حمايت مي كند. اين مطالعه پيشنهاد مي كند كه تن-آرامي بارداري مي تواند در برنامه مراقبت و مشاوره دوران بارداري گنجانده شود. واژه هاي كليدي: تن آرامي، استرس، اضطراب، افسردگي، زنان باردار وصول مقاله:21/4/95 اصلاحيه نهايي:18/11/95 پذيرش:27/1/96

ABSTRACT Background and Aim: Psychosocial variables in pregnant women, including prenatal stress, anxiety and depression are associated with maternal, infant and child health. Relaxation technique is an intervention that increases comfort and might be effective in reducing psychological tension in pregnant women. The aim of the present study was to evaluate the effects of relaxation techniques training, based on self-efficacy theory, on depression, anxiety and stress in pregnant women Material and Methods: In this interventional study, 78 pregnant women were randomly divided into experimental and control groups. The intervention group learned relaxation techniques in four sessions, after doing exercises at home for 4 weeks. However, the control group performed no interventions. The data were collected using demographic information, Depression Anxiety Stress Scale (DASS 21) and self-efficacy scale at the baseline and one month after the intervention. Using SPSS version 19 data were analyzed by descriptive and inferential statistics. Results: The results of this study showed significant decrease in depression (p < 0.001), anxiety (p < 0.001) and stress (p < 0.001) in the pregnant women in the intervention group, but no significant difference was observed in the control group. Moreover, a significant difference was found in the mean scores of self-efficacy in the intervention group before and after intervention (p < 0.001). Conclusions: The results of this study supported the claim that training relaxation techniques could reduce stress, anxiety and depression in pregnant women through its effect on coping mechanism, leading to promotion of well-being. We recommend inclusion of perinatal meditation into perinatal care and counseling programs. Keywords: Relaxation, Stress, Anxiety, Depression, Pregnancy.