آشنايي زدايي دستوري و توصيفي در آثار اخوان ثالث

«آشنايي زدايي» يكي از اصطلاحات ابداعي فرماليست هاست كه هدفش بررسي جنبه هايي از زبان است كه منجر به آفرينش ادبي ميشود تمهيدات ادبي به خاطر كاربرد فراوان تكراري شده و توانايي ايجاد غرابت را از دست مي دهند. هنرمندان با ايجاد تغييرات در تمهيدات كهنه و تكراري، باعث برجسته شدن فرم و به وجود آمدن زبان ادبي مي شوند. شاعر از طريق آشنايي زدايي دريافت هاي عادي خواننده را تغيير مي دهد به اين نوع كار تكنيك ادبي نيز مي گويند. آشنايي زدايي مهم ترين مفهومي است كه فرماليست ها بر آن تأكيد مي كردند و از كليدي ترين بحث هاي آنان است. به عبارت ديگرآشنايي زدايي شامل تمهيدات، شگردها و فنوني است كه زبان شعر را براي مخاطبان بيگانه مي سازد و با عادت هاي زباني مخاطبان مخالفت مي كند اين نوع تمهيدات و شگردها در همه ي آثار ادبي نوعي تغيير و دگرگوني ايجاد مي كند و زبان معمول و هنجار را ناآشنا مي كند. در اين مقاله با عنوان «آشنايي زدايي و برجسته سازي در آثار مهدي اخوان ثالث» تلاش شده است با تكيه بر ديدگاه هاي فرماليست ها در زمينه آشنايي زدايي و برجسته سازي اشعار اين شاعر توانايي ادب فارسي را از جنبه هاي مختلف زباني، بياني، زيبايي شناسي و «آشنايي زدايي» كه هدف اصلي اين پژوهش است پس از معرفي اين شاعر، مورد تحليل و بررسي قرار دهد.