بررسي وزن و موسيقي شعر در سبك آذربايجاني

Investigation of Meter and Rhyme in Azerbaijani Poetry

سبك آذربايجاني ،يكي از مهم ترين سبك هاي شعر فارسي است كه در شعر شاعراني چون: خاقاني، نظامي، مجير، فلكي و ابوالعلاء گنجوي متجلّي است. اين سبك، چه از ديدگاه فرم و ساختار و چه از نظر محتوا، از سبك هاي پربار و درخشان شعر فارسي است كه تأثير فراوان و مفيدي در طول تاريخ شعر فارسي داشته است و بسياري از شاعران بعدي ،خوشه چين اين باغ سرسبز و خرّم بوده اند. با بررسي همه جانبة خصايص اين سبك درمي يابيم كه بدون شك، يكي از مهم-ترين عوامل درخشش آن، توجّه مخصوص به موسيقي كلام و بهره گيري مفيد و استادانه از وزن و ساير عوامل موسيقي ساز سخن بوده است. اين مقاله بر آن است تا به ابعاد مختلف ايجاد موسيقي در شعر شاعران سبك آذربايجاني بپردازد و استادي آنان را در اين امر بازنمايد.

Azerbaijani is one the most important styles in Persian poetry which is well illustrated in the poetry of Khaghani, Nezami, Mojir , Falaki, and Abolala Ganjavi. It is one of the richest and most remarkable styles of Persian poetry, from both form and content views, that has had a considerable and positive influence during the history of Persian poetry; even succeeding poets took the most of its vividness and fruitfulness. By a comprehensive study of the features of this style, it can be deducted that one the most crucial factor of its flourish is special consideration of rhyme and masterfully employment of meter and other rhyme-related and rhythmic. The purpose of the present paper is investigating the different aspects and techniques of creating rhyme, rhythm, and, generally speaking, music while highlighting and illustrating the expertise of the poets in creating the music