نقش تعديل كنندگي جهت گيري مذهبي در ارتباط بين سلامت اجتماعي و ابعاد گذشته خوب و بد چشم انداز زمان

Moderating Role of Religious Orientation on the Relation between Social Well-being and Positive/negative Past Dimensions of Time Perspective

با توجه به تعريف چند بعدي سلامت، مطالعه عوامل موثر بر سلامت اجتماعي، مستلزم رويكردي بين رشته اي و تلفيق ديدگاه هاي روان شناختي، اجتماعي و معنوي است. چشم انداز زمان از جمله ديدگاه هايي روان شناختي است كه افراد را بر حسب تمركز شناختي نسبت به زمان، داراي ويژگي ها و ابعاد مختلفي قلمداد مي كند. از اين رو هدف از پژوهش حاضر مطالعه ارتباط دو بُعد گذشته خوب و گذشته بد با سلامت اجتماعي؛ و بررسي نقش تعديل كنندگي جهت گيري مذهبي بين آنها است. به اين منظور نمونه اي شامل 104 زن و مرد دانشجو از دانشگاه هاي شهر تهران با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده و توسط پرسشنامه چشم انداز زمان (زيمباردو و بويد، 1999)، پرسشنامه سلامت اجتماعي (كيز و شاپيرو، 2004) و پرسشنامه جهت گيري مذهبي (بهرامي احسان، 1380) مورد ارزيابي قرار گرفتند. جهت تجزيه و تحليل داده ها از روش ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام استفاده شد. نتايج حاصل نشان داد كه ابعاد گذشته خوب و بد چشم انداز زمان به ترتيب به صورت مثبت و منفي تبيين كننده سلامت اجتماعي بوده و متغير جهت گيري مذهبي در اين ارتباط نقش تعديل كننده و ميانجي دارد. اين يافته داراي تلويحات كاربردي در تدوين مداخلات ارتقاي سلامت اجتماعي خواهد بود.

According to the multi-dimensional definition of health and wellbeing, the study of factors that affecting on social wellbeing, requires an interdisciplinary approach and incorporate of the psychological, social and spiritual views. Time perspective is a one of the psychological insights that identifies people adjust on the cognitive focusing of time, with different characters. The aim of this study was to investigate the moderating role of religious orientation on the relation between social wellbeing, and positive/negative past dimensions of time perspective. Subjects of this study were 104 male and female students of Tehran's universities that were selected through multistage clustering method. Research instrument was 63 question forms of Time Perspective Inventory, social wellbeing questionnaire (Keys and Shapiro, 1004) and religious orientation questionnaire. To evaluate the relations among latent variables Pearson correlation coefficient and stepwise regression analysis were used. The results showed that the social wellbeing could be predicted by positive and negative past dimensions of time perspective, and also religious orientation variable has moderating role between them. This finding has practical implications in the development of interventions to improving social wellbeing.