جغرافياي تاريخي مال امير، پايتخت اتابكان لر بزرگ

«مال امير» شهري است كه در طول تاريخ فراز و نشيب‌هايي داشته است، اين شهر از مناطق جنوب غربي ايران است كه عيلامي‌ها بر آن حكمراني مي‌كردند و آثار وكتيبه‌هاي به جاي مانده از دوران عيلامي،مانند: اشكفت سلمان وكول فره در اين منطقه خود گوياي اين حقيقت است. مال امير پس از عيلامي‌ها در دوره حاكميت مادها، هخامنشيان، اشكانيان و ساسانيان همچنان يكي از شهرهاي مهم و تاثيرگذار در روند تحولات سياسي، اقتصادي اين سلسله‌ها بوده است. اعراب مسلمان در سال هفدهم هجري مال امير را فتح كردند و از آن پس اين شهر مورد توجّه آنان قرار گرفت. در دوران اسلامي و با تشكيل حكومت‌هاي ايراني تحت نفوذ و سيطره حكومت‌هاي ديلميان آل زيار و آل بويه قرار گرفت. پس از آن درنيمه دوم قرن ششم تا سال (827ه.ق.) به عنوان مركز زمامداري حكومت محلّي اتابكان لر بزرگ انتخاب شد. اين مقاله با هدف تبيين و تحليل جغرافياي تاريخي مال امير، بازشناسي و معرفي پيشينه تاريخي آن و وضعيت اين شهر در دوره حكومت اتابكان لر بزرگ سازمان يافته است.اين پژوهش با روش تاريخي و اسنادي بر پايه منابع كتابخانه‌اي است و پس از ارزيابي داده‌هاي تاريخي وتجزيه و تحليل آنان به سازماندهي و استنتاج از آن پرداخته است.