عنوان به زبان ديگر :
Evaluation of the Effect of Drought on Germination, Growth, and Fruit Yield of Okra (Abelmoschus esculentus
كليدواژه :
آبياري محدود , پيش تيمار بذر , تجمع ماده خشك , تشت تبخير , دور آبياري
چكيده فارسي :
اين پژوهش به منظور بررسي اثر تنش خشكي در مرحله جوانه زني، رشد و عملكرد ميوه باميه در آزمايشگاه و مزرعه انجام شد. اين تحقيق در مرحله آزمايشگاهبه صورت فاكتوريل دو عاملي بر پايه طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار در آزمايشگاه كشاورزي دانشگاه پيام نور خوزستان اجرا شد. عامل اول آماده سازي بذر (شامل تيمار شاهد و آماده سازي بذر با استفاده از آب و نيترات پتاسيم) و عامل دوم تنش خشكي (شامل پتانسيل هاي ماتريك 0/3-، 0/6-، 0/9- و 1/2- مگاپاسكال) بود. نتايج نشان داد كه بيشترين درصد جوانه زني بذر باميه در شرايط بدون تنش و با پيش تيمار آبي بود. با افزايش شدت تنش درصد جوانه زني بذر باميه كاهش يافت به طوري كه در تيمار بدون آماده سازي، با كاهش پتاسيل ماتريك از اولين به سومين سطح درصد جوانه زني در شرايط تنش خشكي، 72/3 درصد كاهش يافت. همچنين نتايج نشان داد كه تيمار بذر با آب، در شرايط تنش خشكي و غير تنش خشكي باعث بهبود درصد جوانه زني شد. آزمايش مرحله مزرعه اي در سال زراعي 95-1394 در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. تيمار دور آبياري بر مبناي زمان لازم براي 70، 100، 130 و 160 ميلي متر تبخير از تشت تبخير اعمال گرديد. نتايج آزمايش مزرعه اي نشان داد كه افزايش دور آبياري، تجمع ماده خشك، شاخص سطح برگ، ارتفاع بوته، تعداد ميوه در بوته، عملكرد بيولوژيك و عملكرد ميوه باميه را كاهش داد به طوري كه افزايش فاصله آبياري از سطح اول به سطوح دوم، سوم و چهارم به ترتيب 9%، 26% و 31 درصد عملكرد ميوه را كاهش داد. لذا براي توليد بهينه محصول باميه، گياه نبايد در طول دوره رشد با تنش خشكي مواجه گردد و دور آبياري 70 ميلي متر تبخير تجمعي از تشت تبخير توصيه مي شود. با اين حال، با توجه به اينكه در سطح دوم آبياري درصد كاهش عملكرد چشمگير نبود، ممكن است با توجه به مسائل اقتصادي مزرعه بتوان سطح دوم آبياري را نيز توصيه نمود كه اين موضوع به تحقيقات بيشتر نياز دارد.
چكيده لاتين :
This research was carried out to evaluate the effect of drought on germination, growth, and fruit yield of okra in laboratory and field. Laboratory experiment was conducted as a two-factor factorial in agricultural laboratory of Khuzestan Payame Noor University based on completely randomized design in three replications. The first factor was seed priming (including control and seed priming with water and KNO3) and the second factor was drought stress (matric potentials of -0.3, -0.6, -0.9 and -1.2 MPa). Results indicated that the highest germination percentage was observed under no-stress and hydro priming conditions. Seed germination was decreased with increase in stress, where in control treatment i.e. without hydro priming, increasing drought stress from the first to third level resulted in 72.3 percent reduction in germination percentage. Hydro priming improved seed germination under drought stress and no-stress conditions. The field experiment was carried out during 2015-16 growing season based on RCBD in three replications. The irrigation intervals treatment was based on 70, 100, 130 and 160 mm evaporation from pan. İncreasing irrigation intervals reduced dry matter accumulation, leaf area index, plant height, friut number per plant, and biological and fruit yield of okra. Increasing irrigation interval from the firt level to the second, third, and fourth levels decreased fruit yield up to 9%, 26%, and 31 percent, respectively. Therefore, for optimum yied, okra should experience no drought stress during growth and friut formation. Thus, irrigation after 70 mm evaporation from evaporation pan can be advisable as an irrigation interval for okra. However, since friut yield reduction in the second level of irrigation interval was not considerable and considering economic issues, it may be possible to suggest this irrigation inerval, but it requires more research work.
