طراحي الگوي توسعه سرمايه فرهنگي در خانواده ايراني

Designing the Pattern of Cultural Capital Development in the Family

سرمايه فرهنگي مفهوم نسبتا جديدي است كه امروزه از عوامل توسعه پايدار شناخته شده است. بعلت اهميت نهاد خانواده در جامعه ايراني و تغييرات فرهنگي اين نهاد تاثيرگذار بر توسعه فرهنگي، توسعه سرمايه فرهنگي خانواده بعنوان يكي از مهمترين نهادهاي اجتماعي، مي تواند تاثيرات شگرفي در توسعه و ارتقاء سطح فرهنگ جامعه ايراني داشته و اين تحول مثبت، مسير رسيدن به توسعه پايدار را تسهيل كند. اين مقاله در رابطه با پژوهش ﻃﺮاﺣﻲ اﻟﮕﻮ ﺟﻬﺖ توسعه ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ خانواده تهيه گرديده و ﻫﺪف آن ﻛﺎرﺑﺮدي و از ﻧﻈﺮ ﮔﺮدآوري اﻃﻼﻋﺎت، ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ ﭘﻴﻤﺎﻳﺸﻲ است. ﻣﺪل مفهومي پژوهش ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ، ميان 30 نفر از ﺧﺒﺮﮔﺎن ﻣﻮرد آزمون ﻗﺮار ﮔﺮفت. ﺑﺮاي ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ داده ﻫﺎ در ﺳﻄﺢ آﻣﺎر ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ از ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS 22 و در ﺳﻄﺢ آﻣﺎر استنباطي از ﻧﺮم اﻓﺰار PLS استفاده شد. ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﺲ از ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻋﺎﻣﻞ ﺳﺎﺧﺘﺎري، ﻣﺆﻳﺪ ارﺗﺒﺎط 10 مولفه از 13 مولفه در مدل مفهومي شدند. ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس مولفه تعاملات اجتماعي، ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ رﺗﺒﻪ را در اﻳﺠﺎد ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ خانواده ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻧﻤﻮد. اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺟﺎﻳﮕﺎه ارزﺷﻲ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻣﺴﺘﻘﻞ را در وضعيت موجود و مطلوب ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻮده و مي تواند زﻣﻴﻨﻪ اي ﺑﺮاي ﺳﻴﺎﺳﺖ ﮔﺬاري ﻫﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ در حوزه خانواده را ﻓﺮاﻫﻢ آورد. اهميت مولفه دموكراتيك بودن خانواده، بالاترين و مولفه مشاركت فرهنگي، پايين ترين رتبه را در بررسي شرايط مطلوب از نظر خانواده بدست آورد. همچنين وضعيت موجود دانش سلامتي خانواده در بهترين وضعيت، و وضعيت موجود امكانات فرهنگي در بدترين وضعيت قرار دارد.

Cultural capital is a relatively new concept that today is known as a factor in sustainable development. Due to the importance of the family institution in the Iranian society and the cultural changes of this institution, which influences cultural development, the development of cultural capital of the family as one of the most important social institutions can have significant effects on the development and promotion of the culture of Iranian society, and this positive development, the path to development Facilitate sustainability. This article has been prepared in conjunction with the research design of the model for the development of cultural capital of the family and its purpose is applicable and in terms of information gathering, descriptive survey. The conceptual model of the research was tested by a questionnaire among 30 experts. Data were analyzed using SPSS 32 software and inferential statistics of PLS software. The results of the research, after analyzing the structural factor, confirmed the relationship between / 0 components of the 13 components in the conceptual model. Accordingly, the component of social interactions, the highest rank in creating changes in cultural capital of the family. This research identifies the value of each of the independent variables in the present and desired situation and can provide a ground for cultural policies in the family. The importance of the component of the democratic family, the highest and the component of cultural participation, has earned the lowest rating in terms of fa mi ly-friendly • conditions.