شناسايي مناطق برداشت رسوبات بادي با استفاده از سه الگوريتم حداكثر شباهت، حداقل فاصله و متوازي السطوح (مطالعه موردي: شهرستان رودبارجنوب- استان كرمان)

Identify the detachment wind sediments areas using maximum likelihood, minimum distance and Parallelepiped algorithms (Case Study: South roudbar-city of Kerman)

تلفیق فنون سنجش از دور (RS) و سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)، ابزار مهمی برای انجام مطالعات شناسایی منابع ماسه بشمار می‌رود. این مهم، زمان و هزینه عملیات مكان‌یابی منابع ماسه‌ای را كاهش می‌دهد. در این تحقیق با استفاده از تكنیك‌های پردازش تصویر و به كمك داده‌های رقومی 8 Landsat و سنجنده OLI كانونهای برداشت رسوبات بادی در شهرستان رودبار جنوب شناسایی گردید. جهت انجام كار، ابتدا تصحیح رادیومتریك بر روی داده اعمال و با استفاده از شاخص فاكتور مطلوبیت (OIF) بهترین تركیب باندی تعیین گردید بطوریكه تركیب باندی (5،6،7) مناسبتر تشخیص داده شد. در مرحله بعد، تصاویر به سه روش متوازی السطوح، حداقل فاصله و حداكثر شباهت طبقه‌بندی شدند. برای ارزیابی صحت طبقه‌بندی، برداشت‌های زمینی با استفاده از سیستم مختصات‌یاب جهانی (GPS) انجام گرفت. در نهایت از چهار معیار صحت كلی، ضریب كاپا، دقت تولید كننده و دقت كاربر جهت بیان صحت طبقه‌بندی استفاده شد. نتایج حاصل از سه متد طبقه‌بندی نشان می‌دهد بیش از 50 درصد مساحت منطقه مطالعاتی، در طبقه مناطق برداشت رسوبات بادی قرار گرفته است كه عمدتا شامل اراضی كشاورزی، خشكه رودها و اراضی شور و سطوح شلجمی شكل در واحد پلایا می‌باشد. نتایج حاصل از ارزیابی دقت نشان می‌دهد كه الگوریتم حداكثر شباهت با دقت كلی 54/95 درصد و ضریب كاپا 9/0 نسبت به دو الگوریتم دیگر دقت بیشتری دارد. جهت استخراج نقشه‌های مناطق برداشت رسوبات و كانون‌های فرسایش بادی با صحت بالاتر، استفاده از تصاویری با قدرت تفكیك مكانی بالا نظیر Ikonos وQuick Bird پیشنهاد می‌گردد.

-