كاركرد معنايي دلالت‌هاي صريح و ضمني در مطالعه موردي آثار محمد سياه‌قلم

در بررسي آثار نقاشي، همچون ديگر آثار تصويري، ما با سطوح مختلفي از نشانه‌ها روبه‌رو مي‌شويم كه اين سطوح به‌وجودآورنده معنا در آثار هستند. روابطي كه بين نشانه‌ها و نظام‌هاي رمزگاني در آثار نقاشي به‌كار مي‌رود، دلالت را به‌وجود مي‌آورد، بنابراين دريافت اوليه مخاطب در برخورد با سطوح اوليه آثار باعث به‌وجود آوردن معنايي مي‌شود كه از رابطه دلالتي صريح نشيت گرفته است. آنچه در پي آن مي‌آيد و موجب گسترش معنا و رفتن به سطوح ديگري از نشانه‌ها مي‌شود، به دلالت‌هاي ضمني اثر شكل مي‌دهد. مسيله اصلي در اين تحقيق بررسي دلالت‌هاي به‌كاررفته در آثار محمد سياه‌قلم (مطالعه موردي اين آثار) با رويكرد نشانه‌شناسي است. از اين ديدگاه، به متغيرهايي همچون نقش دلالت‌هاي ضمني و صريح، عوامل اجتماعي و فرهنگي و حضور آيين‌ها و باورهاي اساطيري توجه مي‌شود. همچنين، تلاش مي‌شود كه به پرسش‌هايي نظير كاركرد دلالت‌هاي ضمني در آثار محمد سياه‌قلم و اينكه چه بينامتنيتي را در اين آثار پيش مي‌كشد پاسخ داده شود. در اين مقاله با روش تحليلي - توصيفي و با اين فرضيه كه در آثار محمد سياه‌قلم مي‌توان از طريق دلالت‌هاي ضمني و رمزگان‌هاي تصويري موجود در اين آثار، ارتباطي بين اين رمزگان‌ها با آيين‌ها و نمادهاي شمنيسم يافت، اين آثار را مطالعه مي‌كنيم.