كليدواژه :
عقل , فرديت , فلسفه اموزش و پرورش , كمال جويي , ليبرالسم اموزشي , واقع گرايي , تربيت خويشتن , تعالي فردي , تعاليم اخلاقي , خود ازلي , ارمان گرايي , انسان كامل , زيبايي شناسي
چكيده فارسي :
بي شك علامه محمد اقبال لاهوري، فيلسوف بزرگ شبه قاره هند در قرن بيستم، يكي از مناديان اصلي بازگشت خويشتن و احياي تفكر اسلامي در عصر حاضر است. اين مقاله پس از معرفي اجمالي شخصيت اين متفكر اسلامي، آراي آموزشي او را مورد بررسي قرار مي دهد. وظيفه آموزش و پرورش از نظر اقبال، آفرينشِ انساني اصيل است كه مي تواند براي خود به طور مستقل بينديشد. از نظر وي، آزادي براي تعليم شخصيت چنين فردي ضرورت دارد، زيرا در صورت نبود آزادي، حتي به فرض خلاّق بودن انسان، وي توانايي ابراز آن را ندارد. اين مقاله در ادامه به بحث از انديشه اقبال در باب فرديت در آموزش و پرورش مي پردازد و ديدگاههاي وي و صاحب نظراني را كه در باره او به تحقيق پرداخته اند، مورد بررسي قرار مي دهد.