رويكردي نوين به برساخت اجتماعي فناوري‌هاي نوين

اكنون در اوايل قرن بيست و يكم با رشد و كاربرد فزاينده فناوري‌هاي اطلاعاتي و ارتباطي نوين روبرو هستيم، به طوري كه همه عرصه زندگي انسان اعم از اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي را در نورديده است.رويكردهاي مثبت و منفي نسبت به عملكرد و پيامدهاي اجتماعي و رواني فناوري از ابتداي پيدايش دوران بويژه انقلاب صنعتي همواره وجود داشته است. نكته مهم اين است كه هم اكنون در قرن بيست و يكم و پيدايش فناوري هاي نوين همچنان ديدگاه هاي خوشبينانه و بدبينانه نسبت به فناوري وجود دارد و تداوم يافته است. از همين رو، نظريه و رهيافت ها نسبت به فناوري هاي نوين نيز گاه جنبه قطبي پيدا كرده اند؛ هريك با مباني نظري، فلسفي و انسان شناختي و ارزشي متفاوتي در مقابل هم قرار گرفته و ارزيابي هاي متفاوتي ارايه مي كنند. ارزيابي فناوري هاي نوين صورت گيرد و از دوآليسم خوش بيني و بدبيني فراتر رفت و رويكردي واقع گرايانه نسبت به نحوه عملكرد و پيامدهاي فناورهاي نوين در پيش گرفت. اما رويكرد نويني كه از سوي كساني مانند كلنر مطرح شده اين است كه بايد رويكردي واقع گرايانه نسبت به فناوري داشته باشيم، و بطور همزمان نقاط ضعف و قوت فناوري ها را مد نظر قرار دهيم و به گونه اي تجربي به بررسي نتايج و منش و شخصيت و ابعاد مختلف انسان پرداخت و دنيايي بهتر و عادلانه تر و با آسيب هاي زيست محيطي كمتر و روابط انساني بهتري را شاهد بود.