پژوهشي در تعميم ادلۀ وفاي به شرط به شرط ابتدايي

primary condition injurisprudence and law

یكی از اقسام شروط، شرط ابتدایی است كه در مورد لازم‌الوفاء بودن یا نبودن آن در میان فقها اختلاف‌ نظر وجود دارد. اكثر فقها این‌گونه شروط را لازم‌الوفاء نمی‌دانند، ولی برخی فقهای معاصر برخلاف مشهور فقها قائل به لازم‌الوفاء بودن این شروط هستند. برای شرط معانی متعددی در عرف، لغت، اصول و فقه و حقوق ... ذكر شده ولی به‌علت عدم بیان معنای شرط از طرف شارع، به معنای عرفی آن اكتفا می‌شود. شرط در عرف در دو معنا استعمال شده است: الزام و التزام در ضمن عقد و مطلق الزام و التزام و همین دو معنا، مبنای شكل‌گیری دو دیدگاه موافق و مخالف وفای به شروط ابتدایی شده است. در پژوهش پیش‌رو با روش توصیفی - تحلیلی پس از مفهوم‌شناسی شرط ابتدایی، به بررسی ادلۀ موافقان و مخالفان شرط ابتدایی می‌پردازیم و در ادامه با ناكافی دانستن ادلۀ مخالفان وفای به شروط ابتدایی و نقد آنها از یك طرف، و با استدلال به عموم و اطلاق ادلۀ عمومی و خصوصی وفای به شروط مانند المؤمنون عند شروطهم و استناد به اعتباری بودن علم فقه از طرف دیگر، در صدد تقویت دیدگاه موافقان وفای به شروط ابتدایی خواهیم بود.

The right to privacy in our religious texts have always special attention to Weber emphasized the need to maintain it against encroachment by others. The right derived from human dignity and the protection given to it as a protection of human dignity. The patientʹs right to privacy, the degree of importance that it has always been a breach of depriving people of many social rights such as the right to personal liberty, the right to employment insurance and so on; thus what the patient including: body and mental, secrets and information, the physician should lie kept as a secret. Medical information is considered confidential and its disclosure to Hmh‌Y patients by physicians and medical teams, should only be done with the permission of the patient or his legal guardian; on the other hand, the need for secrecy is not absolute but may be circumstances in which the doctor had to be a privacy violation