تدوين مدل روابط عمومي مطلوب نهادهاي انقلاب اسلامي

Formulation of a PR Model Favored by Islamic Revolution’s Institutions

پژوهش حاضر درصدد تدوين مدل روابط عمومي مطلوب براي نهادهاي انقلاب اسلامي است. لذا ضمن مروري بر سوابق تجربي و نظري، با استفاده از روش كيفي و از نوع مصاحبة نيمه‌استاندارد با 15 نفر از خبرگان حوزة روابط عمومي كه به صورت روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند؛ داده‌هاي پژوهش گردآوري و براي تحليل داده‌ها از تحليل مضمون و از روش شبكه مضامين استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد روابط عمومي مطلوب نهادهاي انقلابي، بر اساس مصاحبة نيمه‌استاندارد با خبرگان از 4 مقولة كلي(مضامين فراگير) مديريتي، الكترونيكي، محتوايي و سرماية اجتماعي سازماني، 9 مقولة جزئي(مضامين سازمان‌يافته) اصلي،23 مقوله جزئي(مضامين سازمان‌يافته) فرعي و در نهايت با 139 مضمون پايه‌اي به اشباع نظري رسيده است. پس از احصاء مضامين، نگارة شبكة مضامين روابط عمومي مطلوب نهادهاي انقلابي ترسيم شد. به منظور اعتبارسنجي مدل تدوين‌شده از روش ارزيابي به شيوة ارتباطي و همچنين به منظور پايايي سنجي اقدام به استفاده از همكار محقق شد كه ميزان توافق به دست آمده 90% بوده است.

The present research sought to develop an optimal public relations model for the Islamic Revolution institutions. So, reviewing the experimental background and the literature in this field, the research data were collected using qualitative method and semi-standard interview with 15 public relations experts selected by purposeful sampling. Thematic analysis method and thematic network technique were used to analyze the data. Based on a semi-standard interview with experts, the research findings showed that a public relations favored by revolutionary institutions would reach theoretical saturation at four general categories (comprehensive themes) of management, electronic, content and organizational social capital; nine main minor categories (organized themes), 23 secondary minor categories (organized themes); and ultimately 139 fundamental themes. The thematic network diagram of the public relations favored by revolutionary institutions was drawn after specifying the themes. In order to validate the developed model, the communication evaluation method was applied and for the purpose of reliability the method of employing a research colleague was used. The agreement reached was 0.90