اثرات نانوذره اكسيد آهن ـ روي (Fe2O4Zn) بر بافت كليه و برخي از فاكتورهاي بيوشيميايي خون در رت هاي نر نژاد ويستار

The Effect of Fe2O4Zn Nanoparticles on Kidney Tissue and Blood Biochemical Factors in Wistar Male Rats

با توجه به تنوع نانوذرات توليد شده، بايد اثرات جانبي اين نانوذرات در شرايط آزمايشگاهي بررسي گردد تا جهت درمان بيماري‌ها، از نوع بدون اثرات توكسيك استفاده گردد. از اين رو مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثيرات نانوذره اكسيد آهن- روي (Fe2O4Zn) بر فاكتورهاي كليوي موش­هاي نر نژاد ويستار انجام گرفت. در اين مطالعه تجربي، 24 موش نر نژاد ويستار به صورت تصادفي به 3 گروه 8 تايي تقسيم شدند كه شامل 2 گروه آزمايش و يك گروه كنترل بود. گروه كنترل به ميزان 0/5 ميلي ليتر سرم فيزيولوژي دريافت كردند اما به گروه­هاي آزمايش به ترتيب 0/5 ميلي­ليتر از نانوذرهاكسيد آهن- روي با غلظت ­هاي ppm 100 و ppm 200 به مدت 7 روز متوالي به صورت درون صفاقي تزريق گرديد. روزهاي دوم، هفتم و چهاردهم بعد از تيمار، خون­گيري از گوشه پلك چشم به كمك لوله مويينه انجام شد. فاكتورهاي بيوشيمايي اوره، اسيد اوريك و كراتينين به كمك روش الايزا اندازه­ گيري شدند. نتايج آناليز واريانس بررسي مقادير اوره و اسيد اوريك نشان داد كه ميزان اوره و اسيد اوريك، در روزهاي هفتم و چهاردهم بعد از تيمار در دوزهاي ppm 100 و ppm 200 كاهش يافته است. همچنين بررسي مقادير كراتينين نشان داد كه ميزان كراتينين، در روزهاي 2، 7 و 14 روز بعد از تيمار در دوزهاي 100 و 200 افزايش يافته است. نتايج هيستولوژيك تزريق نانوذره آهن در دوزهاي 100 و 200 نشان داد كه در دوز پايين، نانوذره درون بافت همبند و سيتوپلاسم سلول­هاي پروكسيمال و ديستال نفرون رسوب مي­كند و همچنين در دوز بالا علاوه بر سلول­هاي توبول پروكسيمال و ديستال، در لوله­ هاي جمع كننده قسمت مركزي كليه هم رسوب تشكيل شده است. در كل نتايج پژوهش حاكي از آن بود كه تزريق نانوذره اكسيد آهن- روي منجر به تغيير فاكتورهاي شيميايي كليوي از جمله كاهش ميزان سطح اوره و اسيداوريك و افزايش كراتينين مي­شود. همچنين نتايج هيستولوژيك، رسوب نانوذره را در بافت كليوي نشان مي­دهد. به نظر مي­ رسد كاربرد اين نانوذره آنچنان اثر سمي پايدار و طولاني مدت بر بدن جانداران ايجاد نمي كند.

Nanoparticles should be investigated under the laboratory conditions for using in treatment of diseases. This study aimed to investigate the effects of nanoparticles of iron-zinc (Fe2O4Zn) on the factors kidney male rats Wistar. In this experimental study, 24 male Wistar rats were randomly divided into 3 groups containing two experimental and one control group. The control group received 0.5 ml of saline solution but others groups received 0.5 ml of iron nanoparticle with concentration of 100 ppm and 200 ppm, respectively for 7 consecutive days injected intraperitoneally. On the second, seventh and fourteenth day after treatment, blood from the corner of the eyelids was done with capillary tube. Urea, uric acid, and creatinine were measured using ELISA method. Results showed that urea and uric acid levels in the seventh and fourteenth days after treatment at a dose of 100 ppm and 200 ppm were decreased. The creatinine values ​​at 2, 7 and 14 d after treatment 100 ppm and 200 ppm were increased. At a low dose, nanoparticles sediment in the connective tissue and cytoplasm of proximal and distal renal cell and at high doses of nanoparticles, deposit is made in cells of the proximal tubule and in the central part of kidney. Levels of urea and uric acid were reduced and creatinine was increased. The results of histological showed nanoparticle deposition in the kidney. The application of Fe2O4Zn nanoparticles in the biological system had no stable and long-term toxic effects on the animal body.