عنوان مقاله :
تحليل بادهاي فرساينده و بررسي توان حمل رسوبات بادي در مناطق بياباني استان اصفهان
عنوان به زبان ديگر :
Analysis of erosive winds and depositions drift potential in desert regions of Esfahan Province
پديد آورندگان :
پارسامهر، اميرحسين دانشگاه فسا - دانشكده كشاورزي - گروه مرتع و آبخيزداري , خسرواني، زهرا دانشگاه يزد - دانشكده منابع طبيعي و كويرشناسي
كليدواژه :
فرسايش بادي , تپه هاي ماسه اي , گلباد , گلماسه , بادهاي فرساينده , رسوبات بادي , اصفهان
چكيده فارسي :
در مناطق خشك و بياباني باد نقش مهمي در فرسايش خاك دارد. مقدار انرژي باد و تغيير آن در جهت هاي مختلف، تاثير زيادي روي مرفولوژي و تغيير شكل رخساره هاي فرسايش بادي دارد. هدف از اين تحقيق تجزيه و تحليل بادهاي فرساينده و بررسي دبي و جهت حمل رسوبات ماسه اي در منطقه مورد مطالعه است. جهت انجام اين پژوهش، داده هاي بادسنجي شش ايستگاه سينوپتيك استان اصفهان طي يك دوره آماري 20 ساله (1392-1373) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يكي از بهترين روش ها براي تعيين فرسايندگي باد، استفاده از گلباد و گلماسه است. نتايج بدست آمده از تجزيه و تحليل گلباد نشان داد كه جهت بادهاي غالب در منطقه مورد مطالعه مربوط به جهت هاي شمال شرق، غرب و شرق است. نتايج حاصل از محاسبه و ترسيم گلماسه ايستگاه ها نيز كه بر اساس سرعت آستانه فرسايش بادي 12 نات صورت گرفت، نشان داد كه بردار برآيند يا جهت نهايي حمل ماسه از جنوب تا غرب به سمت شمال تا شرق متغير است. حداقل و حداكثر مقدار پتانسيل حمل ماسه 105.3 و 594.7 واحد برداري است كه به ترتيب به ايستگاه هاي كاشان و اردستان مربوط است.
چكيده لاتين :
In arid and desert regions، wind has an important role in soil erosion. The amount of wind energy and its direction variability have significant control on the morphology and maintenance of aeolian land forms. This research was aimed to analyze the erosive winds and investigate the discharge and sediment transport in the study area. For this research، anemometric data of a duration period of 20 years (1994-2013) were analyzed. Wind rose and sand rose are one of the best methods to determine the wind erodibility. The results obtained from the analysis of wind rose data indicated that the direction of prevailing wind in the study area was NE، W and E. The results of sand rose for a wind speed threshold of 12 knots showed that the drift direction was from south – west towards north – east. The maximum and minimum amount of total sand drift potential was 105.3 and 594.7 in vector units، related to Kashan and Ardestan stations، respectively.
عنوان نشريه :
تحقيقات مرتع و بيابان ايران
عنوان نشريه :
تحقيقات مرتع و بيابان ايران