ايران و راهبردهاي دست يابي به رهبري منطقه اي

Iran and Strategies to Achieve Regional Leadership

ايران، پهناورترين كشور پيرامون خليج فارس و از بزرگ ترين كشورهاي منطقه ي خاورميانه است؛ لذ ا ظرفيت بالاي ي ر ا براي نقش آفرين ي د ر منطقه - به عنوان قدرت منطقه اي- دارد و اين افق را دنبال مي كند كه اين نقش از سوي كشورهاي منطقه و فرامنطقه پذيرفته شود. با اين وجود، قدرت منطقه اي رو به افزايش ايران، دگرگون كننده ي توازن قوا در اين نقطه ي جغرافيايي ست و واكنش ديگران را به دنبال دارد؛ چراكه هر اندازه شكاف هاي قدرت بيش تر شود، احساس تهديد افزايش يافته و مقاومت بيش تري از سوي كشورهاي ضعيف براي پذيرش نقش ايران صورت خواهد گرفت. احساس ترس ايجادشده در اين شرايط، فضاي مانور قدرت منطقه ا ي ر ا محدو د مي كند و وابستگي كشورهاي كوچك به ساير قدرت هاي فرامنطقه اي را تشديد نموده، و زمينه ي حضور خارجيان را فراهم مي سازد؛ اين روند به ايجاد يك فضاي غيردوستانه منتهي مي شود. تحقيق حاضر مي خواهد استراتژي مناسبي را پيشنهاد كند كه با درپيش گرفتن آن، بتوان فضاي ايران هراسي موجود را خنثي كرده و حساسيت حضور و كنش گري خود در منطقه را از بين ببرد. اتخاذ رويكرد رهبري مبتني بر الهام بخشي، همكاري و توافق دسته جمعي مي تواند فضاي تهديدآميز را خنثي يا كم اثر نمايد.

Iran is the biggest country around the Persian Gulf and one of the biggest countries in the Middle East. Henceforth، it has a high capacity to play role as a regional power in the region and follows the goal of accepting that by the countries in the regional and trans-regional domain. However، the increasing regional power of Iran changes the balance of power in this geographic zone and is followed by reactions of others because the more power gaps increases، the more threat will be felt and the more resistance will weak countries show against accepting the role of Iran. The feeling of fear created in this situation will limit the regional maneuver space، intensifies dependence of weak countries on other transregional powers and set the ground for presence of the foreigners. This will lead to creation of an unfriendly atmosphere. The present study wants to suggest a proper strategy following which leads to neutralization of the present atmosphere of fear from Iran (so called Iran phobia) and removal of sensitivity about the presence and acting of Iran. Following the strategy of inspirational leadership، cooperation and collective agreement can neutralize or decrease the threatening space.