تشخيص فرصت هاي كارآفرينانه

كارآفريني شامل همه فعاليت ها و اقدامات مرتبط با درك و فهم فرصت ها و تاسيس سازماني براي بهره برداري از اين فرصت ها است. بنابراين تشخيص و بهره برداري از فرصت ها موضوع اصلي و جوهره علم كارآفريني دانسته شده است، در واقع بدون مطالعه مكانيزم ها و عوامل موثر بر زايش و بالندگي فرصت هاي كارآفرينانه نمي توان به فهم دقيقي از كليت كارآفريني دست يافت. اين پژوهش كه از نوع توصيفي و مطالعات كتابخانه اي است، به تعاريف كارآفريني و تشخيص فرصت كارآفريني مي پردازد. تبيين و توصيف اين مطالعه كيفي نشان مي دهد كه شناسايي فرصت هم مي تواند نتيجه تحليل و جستجو باشد و هم نتيجه تشخيص، اما حتي كارآفريناني كه فقط فرصت را تشخيص مي دهند و به جستجو و تحليل سيستماتيك و هدف داري براي شناسايي فرصت ها دست نمي زنند، ويژگي هاي خاصي دارند كه از ان به عنوان هوشياري كارآفرينانه ياد مي شود. عواملي از قبيل ارتباط با شبكه هاي اجتماعي، توجه بيشتر به اطلاعات و پيشامدهاي خارج از سازمان، آشنايي با مشكلات و نيازهاي مشتريان و همچنين آشنايي با مكانيزم هاي بازار در زمينه يك فعاليت خاص از جمله عوامل موثر در در تشخيص فرصت هاي كارآفرينانه مي باشند.