تاثير عوامل ساختاري بر ارتقاء مهارتهاي كارآفريني مديران در بخش بيمه هاي بازرگاني(مطالعه موردي:شركت سهامي بيمه ايران)

تحقيق حاضر با عنوان تاثير عوامل ساختاري بر ارتقاء مهارتهاي كار آفريني مديران در بخش بيمه هاي بازرگاني (مطالعه:شركت سهامي بيمه ايران ) انجام شد. در اين تحقيق براي بررسي ارتقاء مهارت هاي كارآفريني مديران از پژوهش اندرسون(2006) بهره گرفته شده كه شامل 22 سوال است و براي بررسي ساختار سازماني از پرسشنامه رابينز(1987) استفاده مي شود. روايي پرسشنامه توسط كارشناسان و پايايي از طريق الفاي كرونباخ تاييد شد. روش تحقيق مورد استفاده، توصيفي و از شاخه همبستگي است و به روش پيمايشي انجام شده است. روش نمونه گيري، روش تصادفي ساده استفاده شده نتايج آزمون رگرسيون در آزمون فرضيه هاي فرعي نشان داد به جز فرضيه فرعي دوم ، مابقي فرضيات فرعي تاييد شدند. همچنين نتايج فرضيه اصلي مقايسه ضريب تاثير بين متغيرهاي تحقيق در شركت سهامي بيمه ايران نشان داد، ضريب تاثير تمامي عوامل ساختار سازماني بر ارتقاء مهارت هاي كارآفرينانه مديران در بين مديران شركت سهامي بيمه ايران نسبت به يكديگر تفاوت معناداري دارد. بنابراين فرضيه اصلي تحقيق تاييد مي شود.بر اساس نتايج آزمون رتبه بندي فريدمن در ميان عوامل ساختاري، عامل «تمركز»، «پيچيدگي» و «رسميت» داراي اولويت اول تا سوم در ميان مديران شركت سهامي بيمه ايران دارند. بر اساس نتايج آزمون رتبه بندي فريدمن در ميان مولفه‌هاي مهارت هاي كارآفريني مولفه هاي «مهارت هاي فرآيندي»، «مهارت هاي متقابل فردي» و «مهارت هاي شخصي» داراي اولويت اول تا سوم در ميان مديران شركت سهامي بيمه ايران است.