سنجش ميزان خود كارآمدي در مسير پيشرفت شغلي كاركنان با استفاده از تئوري مجموعه هاي راف در شركت مخابرات (غرب مازندران)

هدف پژوهش حاضر بررسي ميزان خود كارآمدي در مسير پيشرفت شغلي كاركنان با استفاده از تئوري مجموعه هاي راف مي باشد. اين پژوهش از نوع كاربردي بوده و جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه كاركنان مخابرات غرب مازندران بوده است كه با رجوع به جدول مورگان ، حجم نمونه 111 نفر تعيين گرديد، ابزار گرد آوري داده ها پرسشنامه مي باشد. ضريب پايايي آن به روش آلفاي كرنباخ بيشتر از 0.7 مي باشد. در اين بررسي ميزان خود كارآمدي در مسير پيشرفت شغلي كاركنان با استفاده از پنج مولفه ي: ارزيابي مناسب از خود، جمع آوري اطلاعات شغلي، انتخاب هدف، طرح ريزي و برنامه ريزي براي آينده و حل مساله سنجش شده است. به منظور تجزيه وتحليل داده‌ها از تئوري مجموعه هاي راف استفاده شده است. بدين منظور پس از تشكيل جداول تصميم استاندارد شده در مرحله بعد موارد سازگار و ناسازگار مشخص شدند و پس از آن جداول تقليل تشكيل گرديد. در نهايت نتايج به طور كلي نشان داد كه اگر ميزان عوامل جمع آوري اطلاعات شغلي و انتخاب هدف در در سطح كمي باشد، آنگاه ميزان خود كارآمدي در مسير پيشرفت شغلي كاركنان هم در سطح كمي خواهد بود. همچنين نتايج نشان داد كه عامل طرح ريزي و برنامه ريزي براي آينده در سطح متوسط باعث افزايش ميزان خود كارآمدي در مسير پيشرفت شغلي كاركنان خواهد شد. و علاوه بر اين اگر ميزان عوامل ارزيابي مناسب از خود و حل مساله زياد باشد، آنگاه ميزان خود كارآمدي در مسير پيشرفت شغلي كاركنان هم در سطح زيادي خواهد بود.