پديد آورندگان :
ميرزايي، رضا دانشگاه آزاد اروميه - گروه معارف , حسين نژاد، شلاله دانشگاه آزاد اروميه - گروه روانشناسي , نورايي، شراره دانشگاه آزاد اروميه - گروه روانشناسي
كليدواژه :
معنويت و روان درماني , معنويت اسلامي , معنويت درماني , شخصيت شناسي مدرن
چكيده فارسي :
هدف اين مقاله بررسي جايگاه مفهوم معنويت در روان‌درماني و شخصيت شناسي مدرن و مقايسه آن با معنويت اسلامي است. به منظور انجام اين پژوهش از اسناد كتابخانه اي استفاده شد. بررسي‌ها نشان داد تا قرن 19 معنويت و مذهب مترادف هم در نظر گرفته مي‌شده است و نظام‌هاي بزرگ روانشناختي به دليل علم‌گرايي در نيمه دوم قرن 91 و نيمه اول قرن 20 ، ديدگاهي بدبينانه نسبت به مذهب داشته‌اند، به اندازه‌اي كه درمان‌گران داراي جهت‌گيري روان تحليل‌گري، گرايش‌هاي مذهبي را نشانه‌هاي انحراف از سلامت مي‌دانستند؛ اما از آنجا كه ظهور و پيدايش علم و دانش از عهده ي نجات بشر بر نيامد، به تدريج در عصر حاضر زمزمه بازگشت معنويت، به تمام عرصه‌ها و ابعاد زندگي آغاز شد. البته معنويت در اينجا بيشتر به مفهوم تلاش براي پر كردن خلا معنويت انساني است كه مشكلات اديان تاريخي و سنتي را نداشته باشند. تحقيقات نشان داد كه اهداف، باورها و رفتارهاي معنوي يا مذهبي صرفا يك بعد مجزا از فرد نيست بلكه براي بسياري از افراد اين اهداف، باورها و رفتارها هسته شخصيت هستند. از اين رو امروزه تحقيقات زيادي انجام گرفته است كه نقش معنويت را در سلامت روان گوشزد نموده‌اند. به اين ترتيب، رويكردهاي جديد به معنويت در روانشناسي ابراز شدند و روانشناسان بسيار درباره ي آن به ارائه ديدگاه پرداختند. برخي از رويكردهاي مطرح شده درباره ي معنويت مذهبي و برخي غيرمذهبي هستند؛ اما در اين ميان حداقل اثر رواني معنويت در دين اسلام، اين است كه فرد احساس مي‌كند به يك منبع لايتناهي وصل است و يك قدرت بي‌انتها حافظ اوست و هر چه فرد احساس كند كه به اين قدرت لايتناهي نزديك مي‌شود، قاعدتا از موهبات بيشتري برخوردار خواهد شد.
چكيده لاتين :
The purpose of this article was to examine the position of the concept of spirituality in modern psychology and
modern personality and compare it with Islamic spirituality. In order to do this research, library documents were
used. Studies have shown that, until the 19th century, spirituality and religion were synonymous, and major
psychological systems, due to scholarly science in the second half of the 19th century and the first half of the
20th century, had a pessimistic view of religion, to the extent that psychotherapeutic orientation therapists had
tendencies Religion was a sign of deviation from health. But since the emergence of science and knowledge did
not come to the rescue of mankind, gradually, in the present day, the whisper of the return of "spirituality" to all
aspects of life began. Of course, spirituality here is more of an attempt to fill the vacuum of human spirituality
that does not have problems with traditional and historical religions. Research has shown that goals, beliefs, and
spiritual or religious behaviors are not merely a separate dimension of the individual, but for many, these goals,
beliefs, and behaviors are the core of the personality. Hence, many researches have been carried out today that
emphasize the role of spirituality in mental health. In this way, new approaches to spirituality were expressed in
psychology, and many psychologists began to comment on it. Some of the approaches are about religious
spirituality and some non-religious ones. But in the meantime, the least psychological effect of spirituality in
Islam is that one feels connected to a low-end source and is an endearing power to his protector, and the more
one feels that he is approaching this infinite power, he will, of course, be more blessed.
