مقايسه هوش هيجاني، تابآوري و ادراك خطر حين رانندگي رانندگان متخلف و غيرمتخلف شهر اراك

Comparing emotional intelligence, resilience and risk perception while driving in offender and non-offender drivers in Arak City

زمينه و هدف: هدف از اجراي پژوهش حاضر، مقايسه هوش هيجاني، تابآوري و ادراك خطر حين رانندگي در رانندگان متخلف و غيرمتخلف بود. روش: روش پژوهش از نوع علي مقايسه اي بود. تعداد 30 نفر از جامعه رانندگان متخلف و غيرمتخلف به روش در دسترس به عنوان نمونه موردمطالعه انتخاب شدند. نمونه ها با استفاده از پرسشنامه هاي هوش هيجاني بار ـ آن، مقياس تابآوري كانر ـ ديويدسون و پرسشنامه ادراك خطر حين رانندگي البرگ و راندمو موردارزيابي قرار گرفتند. يافته ها: يافته هاي پژوهش با استفاده از روش آماري t مستقل تجزيه وتحليل شدند. نتايج: نتايج نشان داد كه تفاوت معناداري بين مولفه هاي هوش هيجاني، مقياس تابآوري و ادراك خطر حين رانندگي بين گروه هاي موردمطالعه در سطح P<0/01 وجود دارد.

Background and purpose: The purpose to conduct this present study was to compare emotional intelligence, resilience and risk perception while driving in offender and non-offender drivers. Method: The research method was causal-causative. 30 persons of offender and non-offender drivers have been chosen as a studied sample using convenience sampling method and they were evaluated applying Connor- Davidson Resilience Scale, Emotional Intelligence Questionnaires and risk perception questionnaire while driving of aalburg and Randmv. Findings: Research findings have been analyzed using independent t-statistic method. Result: Results showed that there is a significant difference among components of emotional intelligence, resilience index and risk perception while driving in studied groups in the level of P<0/01.