شماره ركورد :
971908
عنوان مقاله :
اثر سطوح مختلف كنسانتره جيره بر عملكرد رشد، مصرف خوراك و تركيب بافت لاشه بره‌هاي نر پرواري شال
عنوان به زبان ديگر :
Effects of dietary concentrate levels on growth performance, feed intake and carcass characteristics of fattening Chall male lambs
پديد آورندگان :
پاپي، نادر سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات علوم دامي كشور , تهراني، علي مصطفي سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات علوم دامي كشور
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
59
تا صفحه :
69
كليدواژه :
چربي پشت , گوشت لخم , خصوصيات لاشه , ضريب تبديل خوراك , ماده خشك مصرفي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: پرواربندي بره يكي از منابع مهم توليد گوشت قرمز در كشور است. اين حرفه با روش‌هاي مختلف تغذيه‌اي مثل چرا در مراتع، تغذيه در سيستم بسته با استفاده از مواد خوراكي پر انرژي و يا تلفيقي از هر دو روش انجام مي‌شود. در حال حاضر به دليل محدوديت ظرفيت مراتع كشور، استفاده از سيستم بسته پرواربندي با تغذيه سطوح بالاي مواد كنسانتره‌اي رايج‌تر شده است. اين آزمايش با هدف تعيين اثر نسبت‌هاي مختلف علوفه به كنسانتره جيره بر عملكرد رشد، مصرف و بازده خوراك و تركيب بافت لاشه بره‌هاي نر پرواري شال در مؤسسه تحقيقات علوم دامي كشور انجام شد. مواد و روش‌ها: تعداد 80 رأس بره‌ي نر 5-4 ماهه نژاد شال با ميانگين وزن زنده3/9 ±33/5 كيلوگرم در قالب يك طرح آزمايشي كاملاً تصادفي شامل چهار تيمار، چهار تكرار براي هر تيمار و پنج مشاهده در هر تكرار مورد استفاده قرار گرفت. چهار جيره‌ با نسبت‌هاي 30:70، 50:50، 70:30 و 90:10 علوفه به كنسانتره به ترتيب با 2/23، 2/43، 2/58 و 2/71 مگاكالري در كيلوگرم انرژي قابل متابوليسم و 143، 152، 161 و 170 گرم در كيلوگرم ماده خشك، پروتئين خام به طور تصادفي به چهار گروه بره اختصاص داده شد. جيره‌ها به شكل حبه‌شده تهيه گرديد و روزانه سه نوبت در ساعات 8، 14 و 20 تا حد اشتها در اختيار بره‌ها قرار داده شد. بره‌ها در انتهاي آزمايش بعد از 16 ساعت پرهيز غذايي، توزين شده و از هر تكرار يك بره كشتار شد. پس از كشتار و پوست كني، اندام‌هاي بدن مثل پوست، كله و پاها از بدن جدا شده و توزين گرديد. اندام‌هاي داخلي لاشه‌ها و اعضاء دستگاه گوارش جدا شده و توزين گرديد. لاشه پس از توزين، به مدت 24 ساعت در سردخانه با دماي 4 درجه‌ي سانتيگراد نگهداري شده و سپس به دو نيم لاشه تقسيم گرديد. نيم لاشه راست به شش قطعه اصلي گردن، سردست، قلوه‌گاه، راسته، ران و دنبه تفكيك شد و به جز دنبه، ساير قطعات مورد تفكيك بافتي قرار گرفته و بافتهاي چربي بين عضلاني، چربي داخل عضلاني، گوشت لخم و استخوان آنها جدا شده و توزين گرديد. يافته‌ها: براساس نتايج به دست آمده با افزايش سطوح كنسانتره در جيره، ماده خشك مصرفي و ضريب تبديل خوراك به صورت خطي كاهش يافت (01/0>P). افزايش وزن روزانه با افزايش سطوح كنسانتره تا تيمار سوم افزايش و پس از آن كاهش خطي نشان داد (01/0>P). وزن كشتار، لاشه گرم و سرد، وزن زنده بدن خالي، گوشت لخم، استخوان، چربي زيرجلدي، چربي بين عضلات، مجموع چربي لاشه، نسبت گوشت لخم به چربي، ضخامت چربي پشت، سطح مقطع عضله راسته، قطعات گردن، سردست، سرسينه، راسته و ران تحت تأثير جيره‌هاي آزمايشي قرار نگرفت اما افزايش سطوح كنسانتره سبب كاهش خطي محتويات دستگاه گوارش و افزايش خطي درصد لاشه بره‌هاي پرواري شد (01/0>P). نتيجه‌گيري: اين مطالعه مشخص نمود افزودن كنسانتره به جيره بره‌هاي نر پرواري شال تا 700 گرم در كيلوگرم ماده خشك، سبب بهبود ضريب تبديل خوراك، عملكرد رشد و درصد لاشه، بدون اثر منفي بر نسبت گوشت لخم به چربي لاشه گرديد.
چكيده لاتين :
Background and objectiv e s : Fattening lambs is an important source of animal protein in Iran. The fattening enterprise is performed by rearing livestock on pasture or at feedlot or both of them. At this time, feedlot system with feeding high concentrate diet s is more prevalent t han other systems. This study was conducted to evaluate the effects of using different dietary forage to concentrate ratios on growth performance, feed intake, feed efficiency, and carcass characteristics of fattening Chall male lambs in Animal Science Res earch Institute. Materials and methods: Eighty Chall male lambs breed , averaging four to five months of age and body weight of 33.5 ± 3.9 kg were randomly assigned to four treatments with four replicates of five animals per treatment. F our diets containing alfalfa hay - to - concentrate ratios (DM basis) of 70:30, 50:50, 30:70, 10:90; Metabolizable energy of 2.23 , 2.43, 2.58; 2.71 Mcal/kg DM and CP contents of 151 , 158, 164, and 170 g/ kg were randomly assigned to four groups , respectively . The diets were prepar ed in pelleted form and lambs were fed three times a day at 8.00, 14.00 and 20.00 for 84 days ad libitum . At the end of the feeding period, all lambs were weighed after 16 h feed deprivation and one lamb from each replicate was slaughtered. After complete bleeding, the bodies were skinned and the internal organs such as head, feet and skin were weighed. The carcasses were eviscerated, and the internal organs or tissues and di gestive tract were separated and weighed. The hot carcasses were weighed and chille d at 4 º C for 24 h. The cold carcasses were weighed and sawed into two symmetrical sides along backbone. The right side carcasses were cut into six wholesale cuts (neck, shoulder, leg, rack – loin, brisket – flank, and tail fat) and weighed separately. All cuts except tail fat were dissected into the main tissue components (lean, subcutaneous and inter - muscular fat, and bone) and the weight of each tissue was recorded. Results: Dry matter intake and feed conversion ratio (P<0.01) decreased linearly as concentr ate level increased in the diet. However, average daily gain improved (P<0.01) with increasing dietary concentrate (up to 700 g/kg) and then decreased. Slaughter weight, hot and cold carcass weight, empty body weight, and weights of lean, bone, subcutaneou s fat, intramuscular fat, total fat, neck, shoulder, brisket, loin and leg, and eye muscle area, back - fat thickness and lean - to - fat ratio were not affected by the experimental diets. However, as dietary concentrate increased, a linear increase for dressing percentage, and a linear decrease for digestive contents were observed. Conclusion: In conclusion the results of this study indicated that the increase of dietary concentrate (up to 700 g/kg) improves growth rate, FCR and dressing percentage without neg ative effect on carcass lean - to - fat ratio of Chall lambs.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
پژوهش در نشخواركنندگان
فايل PDF :
3682903
عنوان نشريه :
پژوهش در نشخواركنندگان
لينک به اين مدرک :
بازگشت