اثرات فني و اقتصادي مديريت بقاياي گياهي و زمان انجام پي آب در كاشت گندم بر روي پشته هاي عريض

Technical and economical effects of residue management and time of post-irrigation in wheat raised bed planting

در اين تحقيق تاثير مديريت بقاياي گياهي و زمان انجام پي آب در قالب طرح آماري اسپيليت بلوك و در سه تكرار بر عملكرد گندم، ميزان آب مصرفي و هزينه و درآمد هر تيمار بررسي شد. تيمار اصلي، مديريت بقاياي گياهي شامل سوزاندن بقاياي گياهي (B)، خارج كردن قسمت عمده بقاياي گياهي و استفاده از ساقه خردكردن (R)، و خارج كردن قسمت عمده بقاياي گياهي و استفاده از ساقه خردكردن و شخم با گاوآهن برگردان دار (RP) بود. تيمار فرعي زمان انجام پي آب شامل آبياري 7 روز پس از كاشت (I7)، آبياري 14 روز پس از كاشت (I14)، و آبياري 21 روز پس از كاشت (I21) بود. نتايج نشان داد كه مناسب ترين تيمار با توجه به بررسي هاي اقتصادي انجام شده تيمار RI21 بود كه نسبت به تيمار شاهد حدود 1220000 ريال در هر هكتار افزايش سوددهي داشته است.

A split-block experiment of three replications was employed to study the effect of residue management and post-irrigation regimes on wheat yield, water use and cost and benefit of treatments. Three levels of residue management including burning entire crop residue (B), removing part of crop residue and using stalk shredder (R), removing part of crop residue, using stalk shredder and moldboard ploughing (RP), were considered as main plots. Three levels post-irrigation regimes including irrigating 7 days after planting (I7), irrigating 14 days after planting (I14), and irrigating 21 days after planting (I21) were considered as sub plots. Results of economical analysis indicated that proper treatment was RI21 that increased profitability by 1220000 Rial/ha relative to the control treatment.