اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر سازگاري در بين دانش آموزان پسر دوره؛دوم مقطع متوسطه شهر بويين زهرا

Effectiveness of Teaching Life Skills in Adaptability of Male High School Second Grade Students in Bueen Zahra

اين پژوهش با هدف مطالعه اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر سازگاري در بين دانش آموزان پسر دوره دوم مقطع متوسطه شهر بويين زهرا انجام شد. روش پژوهش از نظر هدف كاربردي؛ از نظر نوع داده هاي گردآوري شده از نوع كمي و ازنظر روش گردآوري داده ها نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون ، پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان پسر دوره دوم مقطع متوسطه شهر بويين زهرا بود كه در سال تحصيلي 1396-1395 مشغول به تحصيل بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي تك مرحله اي 40 نفر از دانش آموزان سال دوم بر اساس چهارچوب نمونه گيري موجود (ليست دانش آموزان كلاس ها) انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 20 نفري آزمايش و كنترل قرار داده شد. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه يك ساعته تحت آموزش مهارت هاي زندگي قرار گرفت ولي گروه آزمايش در فهرست ليست انتظار ماندند. ابزار گرداوري داده ها براي سازگاري اجتماعي پرسشنامه استاندارد شخصيتي كاليفرنيا بود. پايايي و روايي اين پرسشنامه توسط پژوهشگران داخلي و خارجي مورد تاييد قرار گرفته است . در اين پژوهش نيز جهت تعيين روايي محتوايي پرسشنامه از نظر خبرگان آموزشي استفاده شد و پايائي نيز باكمك آلفاي كرونباخ محاسبه گرديد كه مقدار اين ضريب 0.78 به دست آمد. داده هايي كه از اجراي پرسشنامه ها به دست آمد، با استفاده از نسخه 21 نرم افزار SPSS در دو بخش آمار توصيفي و استنباطي (مانكوا) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت . يافته ها نشان داد آموزش مهارت هاي زندگي بر سازگاري شخصي و اجتماعي دانش آموزان پسر دوره دوم مقطع متوسطه شهر بويين زهرا تاثير دارد. در اين راستا پيشنهاد ميگردد آموزش مهارت هاي زندگي به عنوان يك ماده درسي در برنامه ي درسي مدارس در نظر گرفته شود.

The present study was aimed to examine the effectiveness of life skills in the adaptability of male high school second grade students in Bueen Zahra. Research method was practical in terms of objective; in terms of the type of collected data, it was quantitative; and in terms of data collection method, it was semi-experimental with a pre-test post-test design and with a control group. The statistical population consisted of all male high school second grade students in Bueen Zahra (2016-2017). Using a single-stage cluster random sampling method, 40 students were selected (class lists of students); they were randomly divided into two groups of 20: a control group and an experiment group. The experiment group received 8 sessions (each session = 60 minutes) of teaching life skills, but the experiment group remained on a wait list. Data collection tool for social adaptability was California's standard personality questionnaire. The reliability and validity of this questionnaire was approved by internal and external experts. In this research, in order to calculate the content validity of the questionnaire, educational experts' comments was used; and reliability was calculated to be 0.78, using Cronbach's alpha coefficients. The data obtained from implementing the questionnaires were analyzed using SPSS-21 software in two sections: descriptive and inferential statistics (MANCOVA). Findings showed that teaching life skills affects students' social and personal adaptability in Bueen Zahra's male high school second grade students. in line with this, it is recommended that teaching life skills be considered as a subject in school curricula.