ادله عقلي ضرورت وجود حجت الهي و مسئله مهدويت

مسئله « ضرورت وجود حجت الهي » از اختصاصات عقايد شيعي است و پيش از آن كه در فلسفه و عرفان مطرح شود ، ريشه در آموزه هاي ديني دارد. حكماي اسلام، عرفا و متكلمان با اقتباس از آموزه هاي ديني، هر يك از منظر خاصي به تبيين و تثبيت آن پرداخته اند. اين مسئله در فلسفه اسلامي از طريق علت غائي، قاعدۀ امكان اشرف و نظام احسن، و در عرفان از طريق تجلي تامّ اسما و صفات الهي و واسطۀ فيض، و در علم كلام از طريق قاعدۀ لطف، اثبات مي شود. براهين فلسفي و عرفاني، رويكردي وجودشناسانه به اين موضوع دارند. اين براهين، وجود حجت الهي را د ر نظا م آفرينش، صرف نظر از كاركرد هدايتگري و رهبري آن، ضروري ميدانند، اما براهين كلامي مبتني بر كاركرد ديني و هدايت گري امام و نياز جامعه به رهبري است. در اين پژوهش از طريق استدلال عقلي، ضرورت وجود حجت الهي در همۀ دوره ها اثبات مي شود. علاوه بر صورت بندي ادلۀ مذكور، استدلال ديگري بر اثبات ضرورت حجت الهي از طريق فطرت مطرح مي گردد. و از آن جا كه مهدويت در امتداد حضور حجج الهي است، لذ ا اثبات وجو د دائمي حجت الهي، زمينه را براي اثبات وجود منجي موعود فراهم مي كند.