موانع و مشكلات خاص كلاس هاي چند پايه و راهكارهاي بهبود آن استفاده از دانش مشاوره و روان شناسي

هدف از پژوهش حاضر مطالعه، بررسي موانع و مشكلات خاص كلاس چندپايه و ارايه راهكارهاي مطلوب، جهت بهبود و كيفيت بخشي آن مي باشد. پژوهش مذكور از نوع توصيفي و از نظر اجرا كاربردي مي باشد. جامعه آماري 24 مدرسه عشايري و روستايي كلاس چند پايه شهرستان قصرشيرين با نظارت راهبري آموزشي و تربيتي مي باشد. و از نوع مطالعات موردي مي باشد كه با استفاده از روش ميداني انجام پذيرفته است. در اين پژوهش ابتدا به ذكر مشكلات و موانع كلاس هاي چند پايه در ايران و سپس به راهكارهاي كيفيت بخشي به آن از جهات و ديدگاههاي مختلف پرداخته شده است. ابتدا تعاريف كلاس چند پايه و تدريس خاص كلاس چند پايه و متغيرهاي دخيل در پيشرفت تحصيلي، تاثيرات مثبت و منفي كلاس هاي چند پايه و همچنين بررسي كلاس هاي چند پايه در كشورهاي خارجي و در ايران و نتايج تحقيقات اوليه در آن ها و سپس تجزيه و تحليل مشكلات و موانع وذكر راهكارهاي مطلوب و شرايط استفاده از فناوري در كلاس هاي چند پايه در جهت كيفيت بخشي به آن و در نهايت نتيجه گيري از آن، با استفاده از روش توصيفي و تحقيق از منابع مختلف پرداخه شده است. يافته ها نشان مي دهد كه با كاربست نكات عملياتي در جهت بهبود مدارس چند پايه مناطق محروم نه تنها كيفيت آموزشي بالا مي رود بلكه زمينه ساز زندگي آتيه دانش آموزان براي برقراري تعامل اجتماعي در دوران استقلال شخصي و سبك زندگي مثبت و استفاده از حل مساله در زندگي به جاي تمايز نايافتگي و هيجان پذيري مي شود.