تأمين حق سلامتي همسايگان در پرتو بهداشت حقوقي

PROVIDING RIGHT TO HEALTH OF NEIGHBORS IN THE LIGHT OF THE LEGAL HEALTH

سلامتي به مفهوم فقدان بيماري و وجود رفاه جسمي، رواني و اجتماعي است. دارابودن اين حالت، از حقوق بنيادين بشري است كه زير عنوان حق بر سلامتي مطالعه مي‌شود. از شيوه‌هاي تأمين حق يادشده بهداشت حقوقي يا پيشگيري از نقض آن و جلوگيري از ادامۀ فعل زيانبار از سوي همسايگان است؛ تدبيري كه آزادي عمل مالكان در ملك خويش را با محدوديت‌هايي مواجه مي‌كند. اين مسئله، قانون‌گذار را بر آن داشته است تا در مقررات مختلف از جمله حقوق مدني و شهري به تنظيم روابط همسايگان بپردازد. بر اين بنيان، مالكان از به مخاطره‌انداختن سلامتي جسمي همسايگان از رهگذر ايجاد آلودگي بهداشتي، خطرهاي ساختماني و محروميت از آفتاب و از به خطر افكندن سلامتي رواني از طريق آلودگي صوتي و اشراف بر منازل منع شده‌اند.

Health means lack of disease, and having mental, physical and social well-being. Being health is one of the main human rights that is studied under the title of the right to health. Legal health provides the right to health, which means to prevent violations of the right to health: a policy that limits the owners’ freedom in their property. This problem has forced the legislator to regulate their neighborly relations by different regulations. Accordingly, owners are prohibited from endangering the physical health of neighbors through health pollution, the dangers of the building, and exclusion from the sun and endangering the mental health of neighbors through overlooking to houses and noise pollution.