ماهيت «تأويل» از ديدگاه ابن تيميه و علامه طباطبائي

درباره ماهيت «تأويل» دو ديدگاه معرفت شناسانه و هستي شناسانه وجود دارد. مسئله اين پژوهش، چيستي تأويل از ديدگاه ابن تيميه و علامه طباطبائي است. از اين رو در آن، پس از بررسي معاني لغوي و اصطلاحي تأويل و نيز معاني تأويل در عرف قرآن كريم، به معرفي اين دو ديدگاه پرداختيم و سپس به تفصيل، ديدگاه هستي شناسانه با تقرير ابن تيميه و علامه طباطبائي را مطرح كرديم. در ادامه، نقدهاي آيت الله معرفت معرفت به اين دو ديدگاه را ارزيابي كرديم. آنچه اين مقاله به دست مي دهد اين است كه نقدهاي مطرح عليه ديدگاه هستي شناسانه، از اثبات اشتباه و ناپذيرفتني بودن اين ديدگاه عاجزند. هم چنين نقص اين ديدگاه (با هر دو تقريرش) اين است كه جامع موارد كاربرد تأويل در عرف قرآن نيست. اين نقصي است كه ديدگاه معرفت شناسانه نيز در آن با ديدگاه هستي شناسانه سهيم است.