مفهوم «واقعيت» نزد موريس شليك

The Concept of Reality in Schlickיs Perspective

آنچه همیشه درباره پوزیتیویست­های منطقی مورد توجه بوده است، وجوه معرفت­شناختی و روش­شناختی آنها بوده است. حال قصد داریم با توجه به چالش موریس شلیك و حلقه وین با متافیزیك، وجه هستی­شناختی اندیشه او را بازسازی كنیم.شلیك شناخت ما از «واقعیت»، و همچنین «جهان خارج مستقل از ما» را به دو قلمرو شناخت عرفی یا شناخت مورد نیاز در زندگی روزمره و شناخت علمی تفكیك می­كند. او با تكیه بر این تفكیك نشان می­دهد كه چگونه مكتب پوزیتیویسم منطقی در هیچیك از این دو قلمروی شناختی، نیازمند مواجهه متافیزیكی با واقعیت و جهان خارج نیست. در این مقاله اولا به این مساله خواهیم پرداخت كه تصور او از واقعیت و جهان مستقل از ما به عنوان مقولاتی هستی­شناختی چه بوده است؟ ثانیا، این تلقی از واقعیت بر روش­شناسی و معرفت­شناسی پوزیتیویسم­منطقی چه تاثیری داشته است؟

Moritz Schlick divides our knowledge of reality and independent external world into two domains of conventional knowledge needed in everyday life, and scientific knowledge. Relying on this division, he shows how logical positivism is not in need of metaphysical confrontation with reality and external world in either of these realms. The present article studies Moritz Schlick’s academic trend and the turning points of his scientific life, from the tradition of philosophical physicists to succession of Ernst Mach, and to his association with Vienna Cycle; and meanwhile attempts to answer the question of what has been his image of reality and independent world as ontological issues? What always has been taken into consideration about logical positivists is limited to their epistemological and methodological aspects. Here we intent to reproduce the ontological aspect of Schlick’s thoughts, taking into account the challenge that he and the Vienna cycle pose to metaphysics