عنوان مقاله :
تأثير عصاره آبي اسپند بر آكانتامبا در شرايط برونتني
عنوان فرعي :
Effect of Aqueous Extract of Peganum harmala on Acanthamoeba In Vitro
پديد آورنده :
نیری چگنی توران
پديد آورندگان :
غفاری فر فاطمه نويسنده گروه انگلشناسی، دانشكده علوم پزشكی، دانشگاه تربیتمدرس، تهران، ایران. Ghaffarifar Fatemeh , خوش زبان فریبا نويسنده گروه انگلشناسی، دانشكده علوم پزشكی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران. Khoshzaban Fariba , دليمي اصل عبدالحسين نويسنده گروه انگل شناسي- دانشگاه تربيت مدرس- تهران
سازمان :
گروه انگلشناسی، دانشكده علوم پزشكی، دانشگاه تربیتمدرس، تهران، ایران.
كليدواژه :
آكانتاموبا , PEGANUM HARMALA , In vitro techniques. , اسپند , شرايط آزمايشگاهي. , Acanthamoeba
چكيده فارسي :
زمینه و هدف: بسیاری از عصارههای گیاهی، خواص ضدانگلی دارند و حتی بعضی برای درمان در in vivo مؤثرند. یكی از گیاهان دارویی، اسپند (Peganum harmala) است كه میتواند از 100-30 سانتیمتر رشد كند. هدف مطالعه حاضر تعیین اثر عصاره آبی اسپند بر تروفوزوئیتها و كیستهای آكانتاموبا در شرایط برونتنی بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، یك نمونه از بیمار با كراتیت آمیبی در محیط كشت آگار غیرمغذی 5/1% (Non Nutrient Agar, NNA) همراه با باكتری اشرشیاكلی كشت داده شد. سپس عصاره آبی اسپند تهیه گردید. عصاره در سه زمان (24، 48 و 72 ساعت) در غلظتهای مختلف (25/1، 5/2، 5 و 10 میلیگرم برمیلیلیتر) روی تروفوزوئیتها و كیستهای آكانتاموبا اثر داده شد. درصد انگلهای زنده با استفاده از لام هموسیتومتر، آزمون MTT 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide])[ و فلوسایتومتری ارزیابی گردید. دادهها با استفاده از آزمونهای واریانس یكطرفه، آزمون كولموگروف- اسمیرنوف یكنمونهای و اندازهگیریهای تكراری تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنیداری، 05/0 در نظر گرفته شد.
یافتهها: عصاره، فعالیت ضدآمیبی وابسته به دوز و زمان روی تروفوزوئیتها و كیستها را نشان داد. در حضور 10 میلیگرم برمیلیلیتر عصاره در محیط كشت پس از 72 ساعت، 47/32% از تروفوزوئیتها و 15/50% ازكیستها زنده بودند.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد عصاره آبی اسپند، فعالیت ضدآكانتاموبایی دارد؛ بنابراین مطالعه روی حیوانات آزمایشگاهی جهت تأثیر عصاره پیشنهاد میگردد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Many plant extracts have antiparasitic properties and even some of them are effective for in vivo treatment. One of the medicinal plants is Peganum harmala, which can grow from 30 to 100 cm. The aim of the present study was to determine the effect of aqueous extract of Peganum harmala on trophozoites and cysts of Acanthamoeba in vitro.
Methods: In this experimental study, a sample from a patient with amoebic keratitis, was cultured with Escherichia coli bacterium in non-nutrient agar medium (NNA) 1.5%. Then, the aqueous extract of Peganum harmala was prepared. The extract was affected on trophozoites and cysts of Acanthamoeba at three times (24, 48, and 72h) in various concentrations (1.25, 2.5, 5, and 10mg/ml). The percentage of live parasites, was evaluated using homocytometer lamel, MTT assay [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide], and flow cytometry method. The data were analyzed using one-way ANOVA, one sample Kolmogorov-Smirnov test, and repeated measures test The significance level was considered to be p<0.05.
Results: The extract showed dose- and time-dependent activity on trophozoites and cysts. In the presence of 10 mg/ml aqueous extract in culture medium, 32.47% of the trophozoites and 50.15% of the cysts, were alive after 72 hours.
Conclusion: Our study indicated that the aqueous extract of the Peganum harmala, has anti-Acanthamoeba activity. Therefore, it is recommended that the effect of Peganum harmala extract be studied in animal models.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم