استراتژي‏ هاي ملت ‏سازي و توسعه ناموزون در ايران

اين مقاله، رابطه ميان استراتژي‏هاي ملت‏سازي و توسعه نامتوازن منطقه‏اي در ايران را در دوره‏هاي پهلوي و جمهوري اسلامي با طرح اين پرسش كه استراتژي‏هاي ملت‏سازي چه تاثيري بر نابرابري‏هاي منطقه‏اي در ايران داشته‏اند؟ مورد بررسي قرار داده است. فرضيه مقاله اين است كه به‏رغم سرشت متفاوت استراتژي‏هاي ملت‏سازي در دو دوره پهلوي و جمهوري اسلامي، هر دوي اين استراتژي‏ها در ايجاد درجه‏هايي از توسعه نامتوازن منطقه‏اي در ايران نقش داشته‏اند. يافته‏هاي حاصل از اين مطالعه كه به روش تبيين علي مورد پردازش قرار گرفته‏اند، حاكي از اين است كه از ميان مولفه‏ها و عناصر استراتژي ملت‏سازي در دوره‏هاي يادشده، عناصر مشترك مهمي مانند تمركزگرايي سياسي و اقتصادي و سياست اصلاحات از بالا در ايجاد توسعه نامتوازن موثر بوده‏اند.