بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي ابراز وجود بر روابط بين فردي و استرس ادراك شده در بين دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تبريز

ﻫﺪف اﺻﻠﯽ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮ ﺑﺨﺸﯽ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرت اﺑﺮاز وﺟﻮد ﺑﺮ رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي و ﮐﺎﻫﺶ اﺳﺘﺮس ادراك ﺷﺪه در ﺑﯿﻦ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺗﺒﺮﯾﺰ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﻠﯿﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ ﺷﻬﺮ ﺗﺒﺮﯾﺰ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎري ﺷﺎﻣﻞ 40 ﻧﻔﺮ (20 ﻧﻔﺮﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و 20 ﻧﻔﺮﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل) از داﻧﺶ آﻣﻮزان اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺣﻠﻪاي از ﺑﯿﻦ اﯾﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. روش اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ و ﻃﺮح ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻧﯿﺰ ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺟﻬﺖ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮي ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ از آزﻣﻮن ﻫﺎي ﺧﺮده ﻣﻘﯿﺎس رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي و ﻣﻘﯿﺎس اﺳﺘﺮس ادراك ﺷﺪه اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﭘﺲ از اﻧﺘﺨﺎب آزﻣﻮدﻧﯿﻬﺎ و ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل، در ﻃﯽ ﺟﻠﺴﻪ ﺣﻀﻮري روﻧﺪ اﺟﺮا و ﺗﺎرﯾﺦ ﺷﺮوع آﻣﻮزش ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ داده ﺷﺪ. ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع اوﻟﯿﻦ ﺟﻠﺴﻪ، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ داده ﺷﺪ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺑﻪ اﻋﻀﺎي ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎ داده ﺷﺪ ﺟﻠﺴﺎت آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮوارﯾﺎﻧﺲ (MANCOVA) ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرت اﺑﺮاز وﺟﻮد ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﻌﻨﯽ داري ﺑﺮ رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي (0/005 P>) و استرس ادراك شده ( 0/002>P) دانش آموزان متوسطه داشته است. نتايج بدست آمده در اين پژوهش سودمندي و تأثير مهارت ابراز وجود را بر روابط بين فردي و استرس ادراك شده دانش آموزان متوسطه تأييد مي كند.