شهر هوشمند: تبيين ضرورت‌ها و الزامات شهر تهران براي هوشمندي

شهرها به طور ذاتي با چالش هاي پيچيده و گسترده اي كه به هم مرتبط اند، مواجه هستند. در اين ميان رشد شتابان شهرها متناسب با ظرفيت گسترش زيرساخت هايشان نيست و فشار فزاينده اي به زيرساخت هاي شهري تحميل مي كند. بعبارتي فراتر از ظرفيت ها و قابليت هاي آن ها است. بنابراين همواره آن ها از پيامدهاي نامطلوب رنج مي برند. ازاين رو نهادها و شيوه هاي مديريت و حاكميت قديمي با جهان پيچيده و به سرعت در حال تغيير در جامعه اطلاعاتي در تضاد هستند. يكي از مفاهيم جديد جهت مقابله با چالش هاي كنوني شهرها در عرصه برنامه ريزي شهري، توسعه شهر هوشمند است كه قابليت هاي فيزيكي و مجازي را باهم يكپارچه مي كند. هدف كلي اين تحقيق تبيين ضرورتها و الزامات شهر تهران براي هوشمند شدن در ابعاد مختلف و همچنين ارائه راهبردها و اقدامات مقتضي براي حركت شهر تهران به سمت شهر هوشمند مي باشد. روش پژوهش در اين تحقيق توصيفي- تحليلي مي باشد. جهت انجام پژوهش از روش دلفي استفاده و نمونه گيري با استفاده از روش نمونه گيري گلوله برفي انجام شد. گردآوري داده هاي پژوهش مبتني بر روش اسنادي و پيمايشي مي باشد. ابزارگردآوري اطلاعات در اين تحقيق شامل يك پرسشنامه محقق ساخته با سؤالات بسته (طيف پنج گزينه اي ليكرت) مي باشد كه به صورت الكترونيكي تحت وب طراحي شد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه كليه ضرورتهايي كه در دنيا شهرها را به سمت رهيافت هاي هوشمند سوق داده است در تهران نيز مصداق دارد؛ بطوري كه معيارهاي شهرنشيني شتابان، ساير عوامل، انگيزه اقتصادي، اثرات زيست محيطي به ترتيب داراي اهميت خيلي زياد و تغييرات جمعيت شناختي داراي اهميت زياد براي حركت شهر تهران به سمت هوشمندي مي باشند. همچنين كليه راهبردها و اقدامات مورد بررسي در اين پژوهش از ديدگاه متخصصين (به ترتيتب تدوين و اجراي سياستهاي يكپارچه، قانون گذاري و چشم انداز يكپارچه) داراي اهميت خيلي زياد براي هوشمندسازي شهر تهران بوده اند.