مقايسه مولفه هاي هوش هيجاني افراد كارآمد و ناكارآمد در پنج رسته ماموريتي نيروي انتظامي

زمينه و هدف: هوش هيجاني از جمله ويژگي هاي فردي است كه با موفقيت افراد در مقابله با فشارهاي ناگهاني محيطي مرتبط است. هدف پژوهش حاضر مقايسه هوش هيجاني افراد كارآمد و ناكارآمد در پنج رسته ماموريتي نيروي انتظامي است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا، پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش را كليه كاركنان پليس در سال هاي 95 و 96 تشكيل داده اند و حجم نمونه 793 نفر تعيين شد. براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه «بار-آن» استفاده شد، همچنين براي آزمون پرسش هاي پژوهش از روش آمار استنباطي و آزمون تي استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد بين مقياس هاي هوش هيجاني در بين افراد كارآمد و ناكارآمد، نمره كل هوش هيجاني، مهارت درون فردي، مهارت بين فردي، كنترل استرس و خلق عمومي، در كل پليس تفاوت معناداري وجود دارد. همچنين تفاوت معناداري ميان دو گروه از نظر سازگاري مشاهده نمي شود. در رسته آگاهي نمره كل هوش هيجاني به همراه مهارت درون فردي و خلق عمومي و در رسته مرزباني نمره كل هوش هيجاني به همراه مهارت بين فردي، كنترل استرس و خلق عمومي و در رسته راهور مهارت بين فردي تفاوت معناداري وجود دارد و در رسته اطلاعات تفاوت معناداري بين دو گروه كارآمد و ناكارآمد وجود ندارد. نتايج: با توجه به يافته ها و از آنجا كه افزايش هوش هيجاني شيوه اي موثر براي افزايش كارايي افراد است، پيشنهاد مي شود آموزش هوش هيجاني براي پليس در رسته هاي مختلف مد نظر قرار گيرد.