هنجاريابي مقياس جرم و خشونت در بين جمعيت بزهكاري شهر تهران

زمينه و هدف: جرم يك موضوع حساس و مسئله برانگيز بوده و افراد مجرم نسبت به گزارش برخي از رفتارهاي خود و اقرار به گناه بي ميل هستند، بنابراين براي سنجش آنها ابزارهاي استانداردي لازم است. در اين راستا به منظور بررسي گرايش به جرم و خشونت در افراد، پژوهش حاضر با هدف هنجاريابي مقياس جرم و خشونت (سي.وي.اس) انجام شد. روش : بدين منظور با استفاده از يك طرح توصيفي- مقطعي، از بين مددجويان ندامتگاه اوين و كانون اصلاح و تربيت تهران تعداد 464 آزمودني با روش نمونه گيري در دسترس به عنوان آزمودني انتخاب شدند. يافته ها و نتايج: روايي محتوايي با استفاده از دو شاخص ضريب نسبي روايي محتوا (سي.وي.آر) و شاخص روايي محتوا (سي.وي.آي) محاسبه شد كه بر اين اساس آيتم شماره 1 از روايي برخوردار نبوده و بنابراين از پرسش نامه حذف شد. براي ارزيابي برازش مدل از شاخص هاي كاي اسكوئر نسبي، شاخص نيكويي برازش، شاخص نيكويي برازش انطباقي، جذر ميانگين مربعات خطاي برآورد، شاخص برازش هنجارشده مقتصد، شاخص برازش افزايش، شاخص برازندگي توكر- لويس و شاخص برازش تطبيقي استفاده شد كه نشانگر برازش مدل بودند. نتايج تحليل عاملي نشان داد كه الگوي چهار عاملي، برازش قابل قبولي با داده ها دارد و بار عاملي تمام عوامل به جز عامل هاي 9 و 25 در حد متوسط و قوي بود. ضرايب آلفاي كرونباخ نيز نشان داد كه مقياس «سي.وي.اس» از پايايي بالايي برخوردار است. درمجموع نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه اين پرسش نامه يك ابزار روا و پايا براي بررسي جرم و خشونت در متخلفان است.