تأثير مداخله مبتني بر شفقت خود بر احساس تنهايي و تنظيم هيجاني زنان آسيب‌ديده از خيانت زناشويي

Effectiveness of self- compassion therapy on loneliness and emotion regulation of damaged women from marital infidelity

هدف از اين پژوهش، بررسي تأثير مداخله مبتني بر شفقت خود بر احساس تنهايي و تنظيم هيجاني در زنان آسيب‌ديده از خيانت زناشويي شهر اهواز بود. طرح پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل پيگيري يك‌ونيم ماهه بود. نمونه پژوهش شامل 20 زن آسيب‌ديده از خيانت زناشويي مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر اهواز بود كه به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه‌هاي احساس تنهايي (دهشيري، برجعلي، شيخي و حبيبي، 1387) و تنظيم هيجاني (گارنفسكي، كارايج و اسپينون، 2002) بودند. براي تحليل داده‌ها از روش تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل داده‌ها نشان داد، مداخله مبتني بر شفقت خود باعث كاهش احساس تنهايي و افزايش تنظيم هيجاني در زنان آسيب‌ديده از خيانت زناشويي در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل شد و يافته‌ها بعد از يك ماه نيز پايدار بودند (0/01>p).

The aim of this research was to study the effect of self- compassion therapy on loneliness and emotion regulation of damaged women from marital infidelity in Ahvaz. This research method was quasi-experimental with pretest-posttest and control group with an half and a month flow up. The sample included 20 damaged women (10 women in group control and 10 women in group experimental) they were selected by available method. They were requested to answer loneliness scale Dahshiry,Borjali, Shaykh, Habiby,1378) and emotion regulation scale (Garnefski & Karaaij, Spinhoven, 2002). For analyzing the results, we used covariance (MANCOVA). The results of data analysis showed that self- compassion therapy caused the decrease of loneliness and the increase emotion regulation of experimental group of women in comparison to the witness groups and result after one month was permanent (p<0.01)