پيش بيني تفكر جنايي بر اساس متغيرهاي شخصي و كيفري در مجرمان

The Determining of Proportion Personal and Punishment Variables in Explaining Offender's Criminal Thinking

هدف اساسي پژوهش، پيش‌بيني تفكر جنايي بر اساس متغيرهاي شخصي و كيفري در زندانيان بود. روش تحقيق، همبستگي بود. جامعه تحقيق شامل همه زندانيان زندان‌هاي سطح تهران بزرگ بود. گروه نمونه مورد مطالعه (326=N) به روش تصادفي خوشه‌اي تك‌مرحله‌اي از زندانيان مقيم در ندامتگاه بزرگ تهران انتخاب شدند. ابزار تحقيق پرسشنامه سبك‌هاي تفكر جنايي (نايت و همكاران، 2006) بود. نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد كه بين متغيرهاي شخصي (سن و رتبه تولد) و كيفري (تعداد محكوميت‌ها) و متغير تفكر جنايي همبستگي معنادار وجود دارد (0/05>p).

The main objective this research was to predicting criminal thinking upon personal and punishment variables in offenders. The research method was correlation research. The population consisted of all offenders in prisons of Great Tehran. The sample group (N=326) were chosen via one stage stratified randomly sampling method from prisons of Tehran's Great Prison. The research instrument was Criminal Thinking Styles Scale (Knight et al., 2006).The results of multiple regression analysis indicated that personal (age and birthorder) and punishment (imprisonment duration) variables have significant effect on criminal thinking(p<0.05).