اثربخشي آموزش آرام سازي عضلاني بر افسردگي، اضطراب و قند خون زنان مبتلا به ديابت نوع يك

The Effectiveness of Muscular Relaxation on Depression, Anxiety and blood glucose in Type I diabetic women

هدف اين پژوهش به تعيين ميزان اثربخشي آرام‌سازي عضلاني بر افسردگي، اضطراب و قند خون زنان مبتلا به ديابت نوعي بود. جامعة آماري، تمام زنان ديابتي مراجعه‌كننده به كلينيك ديابت شهر كرمانشاه در زمستان و بهار سال 1392-93 بودند. 24 نفر از اين بيماران به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شده و به‌صورت تصادفي در دو گروه كنترل و آزمايش قرار گرفتند. روش تحقيق نيمه آزمايشي و طرح آزمايش، پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. براي پيش‌آزمون نمرات فرم كوتاه پرسشنامه افسردگي (بك، 2000)، اضطراب آشكار و پنهان (اشپيلبرگر،1983) و آخرين آزمايش HbA1c بيماران ثبت شد. سپس گروه آزمايش طي 9 جلسه به‌صورت گروهي (هفته‌اي 2 بار) در جلسات آرام‌سازي شركت كردند و سه ماه بعد آزمودني‌هاي هر دو گروه مورد پس‌آزمون قرار گرفتند. براي تحليل داده‌ها، از تحليل كوواريانس چندمتغيره استفاده شد. در پس‌آزمون، ميانگين افسردگي دو گروه تفاوت معناداري با پيش‌آزمون نشان نداد (0/09=p) اما ميانگين اضطراب آشكار، اضطراب پنهان و قند خون گروه مداخله به‌طور معني‌داري كاهش يافته بود (0/004=p= 0/000 ،p=0/003 ،p). بنابراين نتيجه‌گيري شد كه آرام‌سازي مي‌تواند باعث كاهش اضطراب و كنترل بهتر قندخون زنان ديابتي شود اما اين روش به‌صورتي كه در اين تحقيق به كار گرفته شد تأثيري در كاهش افسردگي اين بيماران ندارد.

This study aimed to assess the effect of relaxation on depression, anxiety and HbA1c in type I diabetic women. In this study which was a quasi-experimental with pre-test, post-test and control group, the population was all type I diabetic women which referred to the Diabetes Clinic in Kermanshah. The 24 of patients were selected by available sampling method and randomly divided into experimental and control groups. For pre-test the scores of Beck Depression Inventory, Spielberger anxiety and HbA1c tests were recorded. Then the experimental group during a nine-week (twice a week) participated in relaxation session and after three month subjects in both groups were post-tested. For data analysis, descriptive statistics, Levene Test, analysis of covariance were used. In the post test there was no significant difference in average depression scores of two groups (p= 3.07) but, trait anxiety average, state anxiety average and blood glucose of experimental group were decreased significantly in comparison to pre-test (p= 34.14, p= 11.16, p= 10.8). So, it concluded that relaxation decreases anxiety and helps to better control of blood glucose in type I diabetic women but, this technique which has been used in this study was not effective in reducing depression in these patients.