چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر، تبيين اثربخشي بازي‌درماني و گل‌درماني و تبيين تفاوت اين دو روش درماني در بهبود نقص توجه كودكان دختر دبستاني داراي اختلال نقص‌توجه بود. در اين پژوهش از روش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه كنترل با گمارش تصادفي استفاده گرديد. جامعه آماري شامل دانش‌آموزان دختر 10-7 ساله مبتلا به اختلال نقص‌توجه در يكي از مدارس ابتدايي پرجمعيّت نواحي آموزش و پرورش شهر شيراز بود، كه پس از تكميل پرسشنامه تشخيصي اختلال نقص‌توجه (CSI-4) توسط معلمان براي كليّه‌ي دانش‌آموزان اين مدرسه، تعداد 45 دانش‌آموز كه بالاترين نمره را در اين پرسشنامه كسب كرده بودند انتخاب و نهايتاً به صورت تصادفي ساده در گروه آزمايشي گل‌درماني و بازي‌درماني و يك گروه كنترل قرار گرفتند. پس از تكميل فرم‌هاي شاخص اختلال نقص‌توجه جردن توسط معلمان و والدين اين دانش‌آموزان، گروه‌هاي آزمايشي 8 جلسه‌ي فردي 60 دقيقه‌اي و 2 جلسه‌ي گروهي 90 دقيقه‌اي بازي‌درماني و گل‌درماني را كه محقق بر اساس نشانه‌هاي نقص‌توجه (توجه‌ديداري و شنيداري، ترتيب و توالي دستورالعمل‌ها، حافظه‌ي ديداري و شنيداري، سرعت عمل و سازماندهي ادراكي) طراحي كرده بود، دريافت نمودند. پس از اجراي برنامه‌هاي مداخله‌ي درماني، مجدداً فرم‌هاي شاخص اختلال نقص توجه جردن توسط معلمان و والدين تكميل گرديد. نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه تفاوت معني‌داري ميان نقص‌توجه گروه‌هاي آزمايشي بازي‌درماني و گل‌درماني و گروه كنترل وجود دارد. علاوه بر اين نتايج آزمون تي مستقل نشان داد كه تفاوت معني‌داري بين روش‌هاي بازي‌درماني و گل‌درماني در درمان نقص‌توجه وجود ندارد. از يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه بازي‌درماني و گل‌درماني مي‌توانند روش‌هاي مؤثري در افزايش توجه و تمركز دانش‌آموزان در ضمن انجام كار باشند و به وسيله‌ي اين دو روش مي‌توان از شدت علائم نقص‌توجه در سنين بالاتر پيشگيري نمود.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate the effectiveness of play therapy and clay therapy, and difference between them in improving of attention deficit disorder in treatment of children in elementary school. In this study whole experiments design with posttest – pretest control group was used. Research populations was include female students at the elementary school which were 7-10 years old, who had attention deficit disorder in one of schools in Shiraz, that is full of population. After completing the questionnaire about attention deficit disorder (CSI-4) by teachers for students, 45 students were selected who earned the highest scores in this questionnaire, and finally they were placed in two groups of clay therapy and play therapy and control group by simple random sampling. After completing these forms Jordan’s attention deficit disorder, by teachers and parents of students, 8 individual session of 60 minutes, and two groups sessions of 90 minutes of clay therapy and play therapies received by tests groups, which researches were designed based on marks attention deficit disorder, which includes audio visual attention, sequence of procedures, audio and visual memory, Speed of operation, and understanding organizations. After running the Therapeutic intervention program these Jordan’s Index forms were completed by teachers and parents, again. The results of one way ANCOVA showed a significant difference between test groups of clay therapy and play therapy and control groups of attention deficit disorders. In addition, the results of independent sample of T-Test, didn’t showed a significant difference between the methods of clay therapy and play therapy in treatment of attention deficit disorders. The finding of this research showed that clay therapy and play therapies can be and effective methods in increasing the focus and attention for students in the course of their works, and the symptoms of increasing attention deficit disorder can be prevented in higher ages in life by this method.
