كليدواژه :
ذهن آگاهي , خلاقيت , عملكرد تحصيلي , بهزيستي رواني , مشكلات روان‌شناختي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه علي ذهن آگاهي، خلاقيت و عملكرد تحصيلي بر بهزيستي رواني با ميانجي مشكلات روان‌شناختي در دانشجويان اجرا گرديد. روش به كار گرفته‌شده در اين پژوهش همبستگي و از نوع تحليل مسير بود. شركت‌كنندگان در اين پژوهش كليه دانشجويان كارشناسي دانشگاه يزد بودند كه به‌صورت تصادفي طبقه‌اي 370 دانشجو انتخاب شدند. در اين پژوهش از آزمون بهداشت رواني، پرسشنامه ذهن آگاهي و خلاقيت استفاده شد و به‌علاوه معدل كل تا ترم آخر دانشجويان به‌عنوان عملكرد تحصيلي در نظر گرفته شد. پس از توزيع پرسشنامه‌ها و گردآوري اطلاعات موردنياز به كمك نرم‌افزار SPSS و AMOS به تحليل اطلاعات اقدام شد. نتايج نشان داد كه مدل طراحي شده از برازش خوبي برخوردار بود و رابطه ذهن آگاهي، خلاقيت با بهزيستي روان‌شناختي معني‌دار بود ولي رابطه مستقيم عملكرد تحصيلي با مشكلات روان‌شناختي معني‌دار نبود. همچنين رابطه غيرمستقيم خلاقيت و ذهن آگاهي به بهزيستي با ميانجي مشكلات روان‌شناختي معني‌دار بود؛ اما رابطه غيرمستقيم عملكرد به بهزيستي با ميانجي مشكلات روان‌شناختي معني‌دار نبود. نتايج با توجه به پژوهش‌ها و ديدگاه‌هاي نظري مورد بحث قرارگرفت.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate the causal relationship of mindfulness, creativity and academic performance with well-being, with mediating role of psychological problems in university students. The method used in this study was correlational, the path analysis. Participants in this research were all undergraduate students of Yazd University, from whom 370 stucdent were randomly selected. The instruments used in this research were, Mental Health Test, for measuring well-being and problems, the Mindfulness Questionnaire, Creativity Test, and grade-point average of the final semester. After distributing the questionnaires and collecting the required data, analysis was performed. The results showed that the designed model was well fited to the data, and the causal relationships between mindfulness, well-being, creativity and psychological well-being were significant. Also, the direct causal relationship between academic performance and psychological well-being was significant, but the direct relationship between academic performance and psychological problems was not significant. The indirect causal relationship of creativity and mindfulness to well-being, through psychological problems, was significant, but the causal relationship of academic performance to well-being through psychological problems was not significant. The results were discussed with respect to the research and theoretical perspectives.
