شماره ركورد :
973622
عنوان مقاله :
بررسي اثربخشي درمان تعامل والد - كودك در بهبود توجه پايدار دانش‌آموزان
عنوان به زبان ديگر :
The effectiveness of parent-child interaction therapy on improving sustained attention of students
پديد آورندگان :
ايزدي فرد، راضيه دانشگاه تهران , صبحي قراملكي، ناصر دانشگاه محقق اردبيلي - گروه روان شناسي , ارجمندنيا، علي اكبر دانشگاه تهران - گروه روان شناسي
تعداد صفحه :
19
از صفحه :
7
تا صفحه :
25
كليدواژه :
درمان تعامل والد - كودك , توجه پايدار , دانش‌آموزان
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف تعيين ميزان اثربخشي درمان تعامل والد-كودك در بهبود توجه پايدار دانش‌آموزان صورت گرفت. روش پژوهش از نوع آزمايشي با طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ مورد مطالعه اين پژوهش را، تمام دانش‌آموزان پسر مقطع دبستان شهر تهران در سال تحصيلي 93-92 تشكيل داده ­اند. نمونه پژوهش شامل 20 نفر از مادران دانش ­آموزاني بود كه حاضر به شركت در پژوهش بوده و به شيوۀ نمونه­ گيري تصادفي انتخاب شدند و پس از پاسخگويي به آزمون عملكرد پيوسته به­صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شد. مادران دانش ­آموزان گروه آزمايشي به مدت 12 جلسه تحت درمان تعامل والد - كودك قرار گرفتند، اما گروه گواه هيچ مداخله ­اي دريافت نكرد. داده­ ها با استفاده از روش آماري كوواريانس تحليل شد. نتايج نشان داد كه توجه پايدار آزمودني‌هاي گروه آزمايش در مقايسه با گروه گواه به­ طورمعناداري افزايش يافت. اين درمان راهبردي مؤثر براي افزايش توجه كودكان است. بر مبناي نتايج اين پژوهش به مشاوران و روان‌شناسان كودك مي‌توان پيشنهاد نمود كه با استفاده از اين روش درماني در افزايش دامنه توجه و تمركز دانش ­آموزان بكوشند.
چكيده لاتين :
The aim of the present study was to investigate the effect of parent-child interaction therapy on improving sustained attention of students. It is an experimental research with pretest-posttest and control group design. The population was all the elementary students of Tehran primary school students in the 2013-2014 school year. The sample included 20 students and their mothers who volunteered to take part in the study and were selected according to random sampling. Having taken an identical test (Continuous Performance Test), they were randomly divided into two experimental and control groups. The experimental group received parent-child interaction therapy in 12 sessions but the control group did not receive any intervention. The data was analyzed through covariance analysis (ANCOVA). The findings indicate that sustained attention of the experimental group increased in comparison with the control group. Parent-child interaction therapy is an effective method for the improvement of sustained attention of students. It is recommended that child counselors and psychologists administer parent-child interaction therapy for the improvement of the attention of students.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
روان شناسي مدرسه
فايل PDF :
3686011
عنوان نشريه :
روان شناسي مدرسه
لينک به اين مدرک :
بازگشت