مقايسه ابعاد سرشت و منش در دانش آموزان با و بدون نشانه هاي وسواس

A comparison of temperament and character dimensions in students with and without obsessive–compulsive symptoms

هدف اين مطالعه، مقايسه ابعاد سرشت و منش در دانشآموزان با و بدون نشانه‌هاي وسواس بود. روش پژوهش از نوع علي - مقايسه اي مي باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه دانش آموزان مقطع دبيرستان شهر اردبيل در سال تحصيلي 1393 تشكيل مي دادند. در يك مطالعه مقطعي، 1200 دانش آموز به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي از بين مدارس دولتي شهرستان اردبيل انتخاب و پس از غربالگري به وسيله پرسشنامه وسواس فكري و عملي و مصاحبه باليني، در دو گروه با (80 نفر) و بدون نشانه‌هاي وسواس (80 نفر) قرار گرفتند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه سرشت و منش استفاده شد. نتايج نشان داد دانش آموزان داراي نشانه هاي وسواس در پشتكار، خود راهبري، خود فراروي و همكاري، از دانش آموزان بدون نشانه هاي وسواس ميانگين نمرات كمتري داشتند. در صورتي كه ميانگين نمرات آسيب‌ پرهيزي آنها نيز بيشتر بود (0/001>P). همچنين بين ميانگين نمرات نوجويي و پاداش وابستگي تفاوت معناداري بدست نيامد. اين نتايج تلويحات مهمي در آسيب شناسي اختلال وسواسي - اجباري دارد. بر اين اساس، متخصصان مي‌توانند از اين نتايج براي پيشگيري و درمان اختلال وسواس استفاده كنند.

The purpose of this study was to compare temperament and character dimensions in students with and without obsessive–compulsive symptoms. The method of the present study was causal-comparative. The population included all high school students in Ardebil city during the academic year of 1393. In a cross-sectional study, 1000 students were selected by multi-stage cluster sampling from among public schools of Ardebil. After screening by obsessive-compulsive questionnaire and clinical interview, they were assigned to two groups, those with obsessive–compulsive symptoms (80) and those without such symptoms (80). To collect data, the temperament and character inventory were used. The results showed that the mean scores of students with obsessive–compulsive symptoms on persistence, selfdirectiveness, self-transcendence, and cooperativeness were significantly less than those without such symptoms, while the mean scores of harm avoidance were significantly higher than those without obsessive– compulsive symptoms (p<0.001). The results also did not show significant difference in novelty seeking and reward dependence. This finding has important implications for pathology of the obsessive-compulsive disorder. Accordingly, professionals can use these results for the prevention and treatment of obsessive-compulsive disorder.