بررسي مقايسه اي رابطه نيازهاي بنيادي روان شناختي خود تعيين گري و سازگاري فردي در دانش آموزان تيزهوش و عادي

A comparative study of the relationship between basic psychological needs of self-determination and personal adjustment in gifted and normal students

هدف پژوهش حاضر، بررسي مقايسه اي رابطه نيازهاي بنيادي روان شناختي خودتعيين گري و سازگاري فردي دانش آموزان تيزهوش و عادي مي باشد. روش پژوهش، توصيفي و از نوع پيمايشي است. بدين منظور280 نفر از دانش آموزان تيزهوش و عادي مدارس شهر زاهدان با روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي شخصيت كاليفرنيا و مقياس نيازهاي روان شناختي اساسي پاسخ دادند. نتايج نشان داد، خودتعيين گري دانش آموزان عادي از تيزهوش بيشتر است. اما دانش آموزان از نظر سازگاري فردي، با هم تفاوت معناداري ندارند. همچنين نتايج رابطه معناداري بين خودتعيين گري و سازگاري فردي دانش آموزان نشان مي دهد (P<0.01). نتايج حاصل از رگرسيون گام به گام نشان داد كه نياز به ارتباط و نياز به شايستگي به ميزان 33 درصد مي توانند سازگاري فردي دانش آموزان را پيش بيني نمايند. بنابراين وقتي نيازهاي رواني دانش آموزان برآورده مي شود، آنها به تكاليف درسي توجه بيشتري نموده و به انجام آنها علاقمند خواهند شد.

This study aimed to investigate the relationship between basic psychological needs of self-determination and personal adjustment in gifted and normal students. To this end, 280 gifted and normal students using stratified sampling were selected to participate in this study. California Personality Inventory and the basic psychological needs scale were used as the research instrument. The results revealed that self-determination in normal students is more than of self-determination in gifted students, but in terms of personal adjustment, they were not significantly different from each other. There was a significant relationship between personal adjustment and self-determination in students. However, the results of stepwise regression analysis showed revealed that only relatedness and competence were useful in the model and can be considered as predictors of personal adjustment.